مایکروسافت در نسل فعلی سختی‌های زیادی کشیده است. از عرضه فاجعه‌آمیز گرفته تا پیام‌رسانی‌های اشتباه و به شدت ناموفق در معرفی؛ کنسول ایکس‌باکس وان شروع ناموفقی داشت و تاکنون نتوانسته در میدان رقابت، به محصول سونی یعنی پلی‌استیشن ۴ برسد. با این حال، من بیشتر وقت بازی کردنم را با ایکس‌باکس می‌گذارنم چرا که تنوع سبک‌ها و بازی‌ها در آن بیشتر است.
قبل از اینکه در برابرم جبهه بگیرید، به حرفم گوش کنید! مطمئنا ایکس‌باکس در ساخت بازی‌های انحصاری تحسین برانگیز و مجاب‌کننده مشکلاتی داشته است، حرفی در این نیست. بسیاری از محصولات فرست پارتی مایکروسافت در اپن‌کریتیک، امتیازهای متوسطی گرفته‌اند، از شصت و خوردهای تا نهایتا هشتاد و خوردهای؛ علاوه بر این، آنها اشتباهاتی مانند کنسل کردن فرنچایزهای خاص یا عرضه شدنشان با شرایطی نابه‌‌سامان را نیز داشته‌اند.
اما تنوع محصولات فرست پارتی مایکروسافت به همراه موفقیت سرویس ایکس‌باکس گیم پس جستجو برای محصول موفق بعدی را به یکی از نقاط قوتش تبدیل کرده است و به ما عناوین بی‌نظیری را پیشنهاد می‌کند. بیایید نگاهی دقیق‌تر به بازی‌های انحصاری ایکس‌باکس و پلی‌استیشن داشته باشیم.
همان پلی‌استیشن قدیمی
اگر آن را با سونی مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که ماجرا کاملا فرق می‌کند. از زمان عرضه پلی‌استیشن ۴، استودیوهای فرست پارتی سونی مشغول ساخت بازی‌های انحصاری روایی تک نفره (سینگل پلیر) شدند. از God of War با گرافیک شگفت‌انگیزش گرفته تا تار اندازی تماشایی Spider-Man.
افراد کمی عالی بودن این بازی‌ها را زیر سوال می‌برند؛ اما مشکل اینجاست که به نظر می‌رسد سونی چیزی به جز بازی‌های این‌چنینی نمی‌سازد. بیایید نگاهی به بازی‌های انحصاری پلی‌استیشن داشته باشیم: بازی Horizon: Zero Dawn درکنار The Order 1886 و بازی‌های تحسین شده Uncharted 4 و God of War و البته Spider-Man، همچنین بازی‌های InFamous: Second Son و Days Gone نیز درکنار دوبازی مورد انتظار Ghost of Tsushima و The last of Us 2 وجود دارند. متوجه شباهت این بازی‌ها شدید؟
تمام بازی‌های انحصاری فرست پارتی سونی دارای یک قالب هستند. درست است که این قالب موفقیت تجاری و نمرات فوق‌العاده‌ای برای سونی به همراه داشته است، اما من زمانی را به یاد می‌آورم که سونی ریسک می‌کرد و از رویاپردازی نمی‌ترسید؛ مانند بازی جدید Dreams. پلی‌استیشن خانه افراد رویاپرداز و عجیب و غریب بود. اما این روزها به نظر می‌رسد که سونی تنها به ریسک کردن روی بازی‌های مستقل و کم‌بودجه خاص و یا شاید عناوین واقعیت مجازی علاقه‌مند است. وقتی به سهم تجارتی انکارناپذیر سونی فکر می‌کنید، این مسئله ناامیدکننده‌تر هم می‌شود. چرا آنها نمی‌توانند چیز متفاوتی را امتحان کنند؟
قرار هم نیست سونی به این زودی‌ها رویه‌اش را عوض کند. به نظر می‌رسد که این کمپانی قصد دارد برای پلی‌استیشن ۵ هم بازی‌های یکسانی بسازد. آقای Hermen Hulst، مدیر عامل استودیوهای فرست‌پارتی پلی‌استیشن گفته است: «ما به بازی‌های انحصاری باکیفیت و بازی‌های داستان محور سینگل پلیر، به شدت وفادار هستیم.»
مخلوط کن ایکس‌باکس
از طرفی دیگر مایکروسافت سعی کرده است که به دنبال نتایج متفاوت باشد. به طرز عجیبی بارها به تیم ایکس‌باکس این اتهام وارد شده است که آنها فقط بازی‌های هیلو، گیرز و فورتزا را می‌سازند در حالی که این اتهام دروغ محض است. بله، واضح بوده که این فرنچایزها گیمرهای زیادی را به خود جذب می‌کنند و استفاده دوباره از یک دنیای پابرجا برای ارائه دادن یک تجربه متفاوت به گیمرها هیچ اشکالی ندارد.
Forza Horizon و Gears Tactics درکنار Halo Wars دو مثال عالی برای این موضوع هستند. این سه بازی علی‌رغم اینکه درواقع نسخه‌های فرعی (اسپین‌آف) (Spin-Off) مجموعه‌های موفق بوده‌اند، به خودی خود بازی‌های معرکه‌ای هستند.
مایکروسافت تعداد زیادی بازی‌های متنوع و جذاب در ژانرهای مختلف در این نسل ارائه داده است. Sunset Overdrive یک بازی سوم شخص اکشن است که به شدت نادیده گرفته شد؛ عنوان Sea of Thieves به یک بازی آنلاین مولتی پلیر جذاب تبدیل شده است؛ بازی Ori and the Will of the Wisps یک بازی درجه یک در ژانر “مترویدونیا” (Metroidvania) است؛ بازی Forza Horizon 4 ترکیب معرکه و جذاب از سبک مسابقه‌ای شبیه‌ساز و ریسینگ آرکید است؛ و در نهایت باندل Halo: The Master Chief Collection نیز یک مجموعه‌ی محبوب است.
این لیست کامل و دقیق نیست، چرا که همه‌ی بازی‌ها هم به موفقیت نمی‌رسند (به عنوان مثال Bleeding Edge و Recore) اما تنوع خالص بازی‌های انحصاری ایکس‌باکس را به تصویر می‌کشد و تمایل مایکروسافت به امتحان کردن و ریسک‌پذیری را نشان می‌دهند. نگاه کوچکی به بازی‌های در دست ساخت مایکروسافت حرف مرا تایید می‌کند؛ به طور مثال عناوینی مثل Microsoft Flight Simulator و Everwild درکنار Grounded بازی‌های در حال ساختی هستند که کاملا با هم تفاوت دارند. در مقایسه با تمرکز اشباع شده‌ی سونی، دیدن این عناوین واقعا لذت بخش است.
ایکس‌باکس و پلی‌استیشن
موفقیت ایکس‌باکس گیم پس که اکنون دارای ۱۰ میلیون عضو است، به مایکروسافت این اجازه را می‌دهد تا بیشتر بازی‌های عجیب و غریب بسازد و بازار را زیر و رو کند. افراد کمی به خارق‌العاده بودن این سرویس شک دارند. همانند Netflix پولی که از هزینه اشتراک به دست می‌آید، احتمال به تعویق انداختن بازی‌ها توسط مایکروسافت را کم می‌کند. این درحالی است که در مقایسه با این سرویس، اشتراک PS Now سونی تنها یک میلیون مشترک دارد.
آقای “مت بوتی” (Matt Booty) مدیر Xbox Game Studios درباره مزایای Xbox Game Pass و تاثیر آن بر سیستم تصمیم گیری کمپانی صحبت کرده است: «این سرویس واقعا ما را از فکر کردن روی سرویس‌ها و یا مدل‌های تجاری مختلف خلاص کرده است و به ما این توانایی را داده که فقط روی طراحی بازی‌هایی که تیم‌هایمان علاقه دارند که روی آنها کار کنند، تمرکز کنیم.»
سال گذشته، مایکروسافت حسابی ولخرجی کرد و تعداد زیادی از استودیوهای معتبر را خریداری و استودیو The Initiative را هم خودش راه‌اندازی نمود. این استودیوها علاوه بر ساخت بازی‌های مخصوص Xbox Game Pass می‌توانند بازی‌های AAA انحصاری پر مخاطبی نیز بسازند.
سوالی که به وجود می‌آید این است که آیا مایکروسافت می‌تواند کمی از جادوی بازی‌های سینگل پلیری که فن‌های سونی به آن علاقه دارند را به دست آورد و همچنین عناوین متنوعی را برای Xbox Series X ارائه دهد؟ به هر حال ما باید صبر کنیم و ببینیم اما من به عنوان گیمری که به دنبال بازی‌های جدید و هیجان‌آور است، فکر می‌کنم که در نسل جدید احتمالا مایکروسافت پیشنهادهای بهتری خواهد داشت.
در پایان توجه شما را به دیگر مقالات مرتبط با ایکس‌باکس و پلی‌استیشن جلب می‌کنم.
