چگونه بازی‌های ویدیویی می‌توانند باعث تندرستی و سلامت جسمی شوند؟

باعث شرمندگی من است که بگویم تمام راه‌های ممکن برای لاغر شدن را امتحان کرده‌ام.

با امتحان کردن رژیم‌های غذایی محبوب که پیروی از آن‌ها بسیار دشوار بود، ذائقه خود را تحت فشار قرار دادم. برنامه‌های نامنظمی در باشگاه دنبال کرده و از آموزشات مفید ورزش کردن در خانه پیروی نموده‌ام. با وجود تلاش‌هایم برای پیروی از یک شیوه منظم، باید بگویم که به صورت عجیبی موفقیت خود را در روشی غیرمتعارف پیدا کردم: بازی‌های ویدیویی.

در روزهای محبوبیت بازی Dance Dance Revolution، ساعت‌های بسیاری را در خانه و آرکیدها به له کردن فلش‌های نامرئی گذراندم. ترکیب موسیقی، جامعه هواداران و رقص واقعی در این عنوان، آن را برای من غیرقابل مقاومت می‌کرد. این ترکیب در لاغر شدن من و دستیابی به اهداف آمادگی جسمانیم کمک بسیاری نمود. من حس خوبی داشته و عالی به نظر می‌رسیدم.

اما با کم رنگ شدن آرکیدها و افزایش سن و شلوغ‌تر شدن برنامه کاریم، من دیگر آن میزان فعالیت قبل را نداشتم. برای لاغر شدن و حفظ سلامت جسمانیم راه‌های دیگری چون وزنه زدن، صخره‌نوردی و برنامه‌های یوگا در گوشی موبایل خود را امتحان کردم، اما هیچگاه نمی‌توانستم مدت زیادی خود را با آن‌ها درگیر کنم. از این رو در هفته‌های گذشته تصمیم گرفتم تا راهی که قبلا برای لاغر شدن به من کمک کرده بود را دوباره امتحان نمایم: انجام بازی‌های ویدیویی.

چندین بازی و پلتفرم مختلف را امتحان کردم که هر روز باعث جنب و جوش من می‌شوند. هدف من پیدا کردن بازی‌هایی بوده که از لحاظ فیزیکی نیاز به حرکت داشته باشند، اما نه آنقدر زیاد که بجای بازی حس «ورزش کردن» به شما دست دهد. بین واقعیت مجازی Oculus Quest، نینتندو سوییچ و اکس باکس وان، حال کتابخانه ابزاری را دارم که می‌توانم هنگام تلاش برای لاغر شدن یا نیاز به فعالیت، به آن‌ها روی بیاورم.

اگر به دنبال بازی‌هایی هستید که بتوانند شما را در لاغر شدن یاری کرده یا صرفا به جنب و جوش تشویق کنند، در ادامه لیستی از عناوینی که شخصاً از آن‌ها استفاده می‌نمایم، چگونگی تشویق آن‌ها برای بازگشت من به این بازی‌ها و دلیل آنکه باید آن‌ها را امتحان کنید را مطالعه خواهید کرد. در ادامه با ما در پیکسل آرتس همراه باشید.

واقعیت مجازی Oculus Quest

من تنها کسی نیستم که متوجه شده برای لاغر شدن و انجام فعالیت‌های فیزیکی، استفاده از واقعیت مجازی تا چه اندازه می‌تواند لذت‌بخش باشد. من طبیعت فراگیر واقعیت مجازی را دوست دارم، زیرا بدین صورت تمرکز روی یک کار بسیار آسان‌تر خواهد بود، خصوصاً در مقایسه با باشگاه بدنسازی که گزینه‌های مختلف باعث حواس‌پرتی شما می‌شوند. استفاده از صدا، موسیقی و گیم‌پلی در کنار یکدیگر نقش بسزایی در بدست آوردن توجه و درگیری کامل من با بازی دارد. وقتی هدفون روی گوشم است چنان تمرکزم به بازی می‌رود، که تا زمانی که برای آب خوردن دست از بازی برندارم، اصلاً متوجه عرق کردنم نمی‌شوم.

هدست‌های واقعیت‌ مجازی زیاد وجود دارند، اما Oculus Quest از میان آن‌ها فوراً توجه من را به خود جلب کرد. از آنجایی که نیازی نیست این هدست با کابل به رایانه شما وصل باشد، هنگام انجام یکی از بازی‌های مورد علاقه‌ام یعنی Beat Saber، از آزادی عمل بیشتری که پیش رویم قرار داشت، بسیار لذت بردم.

در گذشته از خوبی‌های Beat Saber و اینکه یکی از بهترین بازی‌های دهه گذشته است سخن گفته بودیم، و دلیل این موضوع آن است که تنها ۳ دقیقه زمان می‌برد تا این عنوان به شما نشان دهد واقعیت مجازی چه توانایی‌هایی دارد. این بازی دارای موسیقی‌های جذاب بوده – از موسیقی‌های باس گرفته تا اخیراً موزیکی از Green Day – و از من می‌خواهد تا مانند یک جدای دیسکو، بلوک‌های رنگی را ببُرم.

با شروع آهنگ‌، بلوک‌های نشانه‌گذاری شده با یک جهت مشخص، به سمت من آمده و باید در یک سوی از پیش تعیین شده و همگام با ریتم موسیقی، آن‌ها را برش دهم. نتیجه آن می‌تواند مانند ترکیب عجیبی از تشویق کردن، رقصیدن و جار و جنجال به نظر برسد. گیم‌پلی رقص مانند و دقت زیاد در انجام برش‌ها به نحوی حواس شما را پرت می‌کنند که اصلا فکر نمی‌کنید در حال انجام ورزش یا لاغر شدن هستید.

هرچند، اگر بازی را روی دشوارترین درجات سختیش (که Expert نام دارد) قرار دهید، Beat Saber می‌تواند حس و حال تجربه یک ورزش بالاتنه بسیار دشوار را ایجاد کند. برای بهبود تجربه‌ام، من این عنوان را روی درجه سختی دشوار (Hard) بازی می‌کنم. در این درجه سختی آهنگ‌ها آنچنان دشوار نیستند و به من اجازه رقصیدن و ترکیب حرکات بدنی خود با بازی را می‌دهند.

اگر به دنبال موارد زیر هستید باید Beat Saber را تجربه کنید:

• موسیقی به صورت طبیعی شما را به جنب و جوش وا می‌دارد
• می‌خواهید عنوانی دارای درجه سختی را تجربه کرده و با آن رشد کنید
• از ایده خریدن بسته‌های موسیقی جدید برای تازه نگه داشتن تجربه‌ بازی خوشتان می‌آید

وقتی می‌خواهم خودم را در دنیای واقعیت مجازی به چالش بکشم، عنوان BoxVR را آغاز می‌کنم، که بیشتر از آنکه یک بازی باشد، حکم یک برنامه تناسب اندام را دارد. این عنوان شباهت‌هایی با Dance Dance Revolution داشته اما بجای پریدن در جهات مختلف براساس ریتم موسیقی، من مشغول انجام بوکس سایه‌ای با روتین‌های مشت‌زنی از پیش تعیین شده طبق لیستی از موسیقی‌ها هستم.

هر مجموعه فعالیت‌ها من را به انجام حرکات جب، هوک و آپرکات در مقابل گوی‌های رنگی که براساس موسیقی به سمت من پرتاب می‌شوند، وا می‌دارد. همچنین بخش‌هایی در بازی وجود داشته که باید شما در آنجا جاخالی داده یا حرکات اسکوات انجام دهید، تا این تمرین ورزشی تمام بدن شما را به کار بگیرد. حتی هر از چندگاهی از من خواسته می‌شود تا حرکات پای خود را تغییر دهم، تا تجربه متعادل‌تری داشته باشم. ساختار بازی نسبت به سایر عناوین ریتمی کمی سفت و سخت‌تر است، اما بشخصه بعضاً از این موضوع لذت می‌برم.

می‌توانم مدت زمان تمرین خود را از قبل تعیین کنم و BoxVR برنامه تمرین‌های از پیش تعیین شده‌ای داشته که رنج متفاوتی از تمرینات را براساس زمانی که می‌خواهید به ورزش مشغول شوید، به شما ارائه خواهد داد. هر تمرین ورزشی توسط مربیان متفاوتی طراحی شده و موسیقی‌های مخصوص خود را نیز برای مشت‌زنی شما ارائه می‌دهد. من حتی می‌توانم بعضی موارد الزامی برای تناسب اندام و لاغر شدن چون میزان کالری سوزانده شده در یک دوره تمرین را به راحتی از دورن بازی بررسی کنم، که اگر استفاده از دستگاه تناسب اندام خود را فراموش کرده باشم، می‌تواند ویژگی بسیار مفیدی باشد.

قبل از انجام BoxVR هیچگاه بوکس سایه‌ای کار نکرده بودم و تنها پس از یک دوره تمرین، می‌توانستم درک بهتری از دشواریش داشته و آن را تحسین کنم. هرچند، به دلیل چالش برانگیز بودن این تمرینات، من نمی‌توانم بیش از ۳۰ دقیقه آن‌ را انجام دهم زیرا پس از آن هدست واقعیت مجازیم غرق در عرق می‌شود. حتی با وجود استفاده از کاور مخصوص VR، که عملکرد بهتری در جذب عرق نسبت به کاور عادی دارد، من باید سر ۳۰ دقیقه تمرین خود را به اتمام برسانم.

اگر به دنبال موارد زیر هستید BoxVR را امتحان کنید:

• تجربه‌ای می‌خواهید که بیشتر شبیه یک کلاس تناسب اندام باشد
• می‌خواهید عرق کنید
• برنامه‌ای را می‌خواهید که خودش فعالیت‌های تناسب اندامتان را دنبال کرده و بسنجد

سایر بازی‌های Oculus Quest

در حالی که Beat Saber و BoxVR بازی‌های مورد علاقه من برای ورزش کردن هستند، دو عنوان واقعیت مجازی دیگر وجود دارند که هرگاه می‌خواهم تجربه‌ای داشته باشم که بیشتر مانند بازی‌های عادی باشد تا تمرین کردن، از آن‌ها استفاده می‌کنم.

من قبلاً به صورت منظم در واقعیت صخره‌نوردی می‌کردم، و اکنون از تجربه ساده‌تر شده این ورزش در بازی The Climb لذت می‌برم. این عنوان در شبیه‌سازی تجربه بولدرینگ، که نوعی از صخره‌نوردی بدون استفاده از طناب است، عملکردی بسیار عالی دارد. انجام بولدرینگ در واقعیت چالش برانگیز بوده و زمانی که به درستی اجرا شود، ورزشی برای تمام اجزای بدن می‌باشد. گیم‌پلی ساده شده The Climb، تجربه‌ای مشابه اما بدون استرس را ارائه خواهد داد.

از آنجایی که Quest راهی برای ردیابی پاهای بازیکن ندارد، من هنگام تجربه این عنوان توجه خود را روی مکان‌هایی که باید دست خود را قرار دهم، می‌گذارم. The Climb این فعالیت را به صورتی بی‌نقص شبیه‌سازی نکرده اما به نظرم هنوز همان تجربه آرام، سنجیده و چالش برانگیز لذت بخش را بدون تمام زحمات انجام صخره‌نوردی واقعی (و ترس از سقوط) ارائه می‌دهد.

اما وقتی می‌خواهم هیجان کار را بالا ببرم، عنوان Pistol Whip را بازی می‌کنم. Pistol Whip یک بازی شوتر ریتمی بوده و تجربه آن حس تیراندازی در میان یک موزیک ویدیو را برای شما به ارمغان می‌آورد. هر مرحله به صورت حرکت خودکار (On-rail) اجرا شده و شما را در خلاصه‌ای از مکان‌های مختلف می‌برد که در آنجا دشمنان از پشت سنگرهای متفاوت بیرون آمده و تلاش می‌کنند تا شما را از پای در آورند.

در این عنوان شوتر دیسکو مانند اگر شما همگام با ریتم موسیقی دشمنان خود را از پای درآورید، امتیاز بیشتری نیز بدست خواهید آورد. این عنوان دارای طراحی بی‌نظیری بوده که با موسیقی الکترونیکی خود همانند جان ویک در کلاب شبانه، مرا به رقصیدن و شلیک کردن وا می‌دارد. یک عالمه جاخالی دادن و – همانند اسمش – جابجا کردن اسلحه در بازی وجود داشته تا تلاش فیزیکی شما را افزایش دهد.

Ring Fit Adventure

یکی از بازی‌های لاغر شدن و تناسب اندام که من برای تجربه آن بسیار هیجان زده بودم، عنوان Ring Fit Adventure از شرکت نینتندو است. وقتی اولین بار آن را دیدم، به نظر می‌رسید عنوانی باشد که یکنواختی ورزش را در پشت یک بازی نقش‌آفرینی جذاب پنهان کند.

سال‌ها قبل من دیگر عنوان تناسب اندام شرکت نینتندو یعنی Wii Fit را تجربه کردم، اما نهایتاً تخته آینده‌نگرانه این عنوان بیشتر از آنکه توسط من استفاده شود، به خانه‌ای برای گرد و غبار تبدیل شد. در حالی که من در روز عرضه Wii Fit با اشتیاق آن را خریدم، به سرعت از تجربه آن خسته شدم. Wii Fit بیشتر شبیه یک کلاس تناسب اندام خانگی به نظر می‌رسید تا یک بازی سرگرم‌کننده و جالب، که توقعی آن زمان من از یک بازی شرکت نینتندو بود.

جدیدترین عنوان تناسب اندام این شرکت بار دیگر همراه با یک وسیله جانبی عجیب برای عرق کردن در کنارش منتشر شده، اما اینبار تمرین‌های ورزشی خود را به صورت یک بازی نقش‌آفرینی بسته‌بندی کرده‌ که موفق شده تا با من ارتباط برقرار کند. در Ring Fit Adventure، من در یک دنیای متمرکز روی بدنسازی، باید کنترل یک قهرمان ورزشی را برعهده گرفته و به نبرد با یک اژدهای عضلانی بروم. برای شکست دادن این اژدها من باید حرکاتی چون اسکوات، پرس سینه، یوگا و موارد دیگر را انجام دهم. شاید این عنوان یک تمرین بدنی ساده به نظر برسد، اما موارد بسیار دیگری در آن وجود داشته که Ring Fit Adventure را به بازیی سرگرم کننده‌تر از آن چیزی که ممکن است روی کاغذ به نظر برسد، بدل می‌کنند.

برای ردیابی میزان فعالیتم، من باید از کنترل‌های حرکتی منحصر به فرد سوییچ و وسیله جانبی Ring Fit Adventure که Ring-Con نام دارد، بهره ببرم. با وارد کردن یکی از جوی‌کان‌های سیستمم در دسته حلقه‌ای لاستیکی – و قرار دادن دیگر جوی‌کان در پابندی که دور ران چپم بسته می‌شود – من توانایی کنترل تمام بازی را داشته و سوییچ تمام حرکاتم را دنبال می‌کند.

بدنه انعطاف‌پذیر Ring-Con برای انجام تمرینات مقاومتی و کشیدن و هل دادن طراحی شده است. شاید شل و ول به نظر برسد، اما در عمل مقاومت بسیار خوبی ایجاد می‌کند. جوی‌کان بسته شده بر ران شما، تمرین‌های هوازی چون دویدن به صورت درجا یا اسکوات و حتی پایین رفتن شما برای حرکت شنا را شناسایی و دنبال می‌کند. در کنار یکدیگر، دو جوی‌کان نینتندو سوییچ می‌توانند تعداد قابل توجه‌ و غافلگیر کننده‌ای از تمرین‌های ورزشی را شناسایی و دنبال نمایند.

با سفر در دنیای این عنوان که ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد، من از حرکات تمرینی شناسایی شده توسط جوی‌کان‌ها برای شکست دادن دشمنان و کامل کردن مینی‌گیم‌ها استفاده می‌کنم. Ring Fit Adventure به صورتی طراحی شده تا بازیکن را به انجام حرکات مختلفی تشویق کرده و بدین صورت هر جلسه از بازی را به یک تمرین کامل برای بدن بدل نماید. اکثر جلسات بازی حدوداً نیم ساعت طول کشیده و پس از هر جلسه بازی از من می‌پرسد که آیا می‌توانم ادامه دهم یا تا همین اندازه برای یک روز کافی است. Ring Fit Adventure همچنین شما را به انجام کشش‌های پیش و پس از تمرین تشویق می‌کند که در میان عناوین تجربه شده توسط بنده، این تنها عنوانی بوده که این موضوع مهم را در نظر گرفته است.

در حالی که Ring Fit Adventure تمرینی‌ترین عنوانی بوده که اخیراً تجربه کرده‌ام، تجربه بازی شبیه انجام یک کار سخت و طاقت‌فرسا نیست. بازگشت روزانه به این عنوان، شبیه بازگشت به یک عنوان نقش‌آفرینی و تجربه آن است. مأموریت‌های فرعی در بازی وجود دارند که مشتاق یادگیری در مورد آن‌ها هستم، مأموریت‌های فرعی جوایز جدیدی را برایم باز می‌کنند و ساعت‌ها گیم‌پلی هنوز انتظارم را می‌کشد. لذت بردن من از این عنوان فقط نیازمند مقداری عرق‌ریزی و فعالیت بدنی از سوی من است، همین.

اگر به دنبال موارد زیر هستید، احتمالاً از Ring Fit Adventure لذت ببرید:

• از ایده انجام تمرینات ورزشی در قالب یک بازی خوشتان می‌آید
• علاقه دارید تا کمی بدن خود را نیز عضلانی کرده و فقط روی تمرینات هوازی تمرکز ندارید
• تجربه‌ای می‌خواهید که هر جلسه بازی کردن آن حس تازگی به شما بدهد

Just Dance 2020 روی اکس باکس وان

رقصیدن همیشه یکی از بهترین روش‌های من برای انجام فعالیت‌های فیزیکی و لاغر شدن بوده است. هرچند، دیگر روزهای رقصیدن من در یک دستگاه Dance Dance Revolution و رفتن به کلاب‌های شبانه به پایان رسیده است. بجای آن، من با استفاده از بازی Just Dance روی اکس باکس وان با وسیله جانبی کینکت، بار دیگر در حال یادگیری رقص‌های مختلف هستم.

سری Just Dance از سال ۲۰۰۹ در عرصه بازی‌های ریتمی حضور داشته و با وجود آنکه تلاش کردم با Wii و پلی‌استیشن ۴ این عنوان را تجربه کنم، نگه داشتن یک کنترلر Wii یا Move هنگام رقصیدن، همیشه برایم موضوع عجیبی بود. تنها زمانی که سال گذشته شروع به تجربه این سری روی اکس باکس وان و کینکت کردم، بالاخره عاشق این عنوان شدم.

با استفاده از دوربین کینکت، Just Dance 2020 حرکات من را به صورتی بی‌نقص دنبال می‌کند. این عنوان بررسی نموده که من به درستی حرکات را برای تمامی آهنگ‌هایش انجام می‌دهم. من حرکات رقاص‌های روی نمایشگر را دنبال کرده و تمام تلاشم را می‌کنم تا آن‌ها را به صورتی بی‌نقص تکرار نمایم. از آنجایی که رقاصان واقعی را می‌بینم و نه صرفاً آواتارهای دیجیتالی، تقلید کردن حرکاتشون بسیار ساده‌تر است. بازی حرکات من را براساس نزدیک بودن به حرکات رقاصان قضاوت کرده و امتیاز می‌دهد، و امتیاز نهایی تمامی حرکات انجام شده در یک رقص را جمع‌آوری و با امتیازات سایر بازیکنان در دنیا مقایسه می‌کند.

سال‌ها از آخرین باری که واقعاً رقصیده‌ام می‌گذرد، اما Just Dance 2020 حرکات غریزی که طی سال‌ها رقصیدن در جوانی در وجودم نهادینه شده است را بیدار می‌کند. من این موضوع که زمان صرف شده در انجام تمرین‌های فیزیکی در Just Dance، می‌تواند در صورت نیاز تبدیل به رقص واقعی شود را خیلی دوست دارم.

در صورتی که به دنبال موارد زیر باشید Just Dance 2020 برای شما عالی است:

• می‌خواهید هنگام لاغر شدن و عرق کردن رقصیدن نیز یاد بگیرید
• از رقابت غیرمستقیم با دیگران لذت می‌برید
• می‌خواهید رقص‌های یاد گرفته در بازی را در دنیای واقعی پیاده کنید

چه انتخابی برای شما درست است؟

من استاد تناسب اندام نیستم اما نصیحتی دارم که می‌تواند برایتان مفید باشد: چیزی را انتخاب کنید که می‌توانید آن را به صورت مداوم انجام دهید.

برنامه و تداوم شما در انجام فعالیت بدنی بسیار مهم‌تر از آن است که از چه کارهایی برای فعالیت استفاده می‌کنید. بلند شدن و حرکت کردن عادت خوبی بوده که شما خود باید به انجام آن عادت کنید. اگر در پیدا کردن برنامه‌ای منظم که پاسخگوی نیاز شما باشد به مشکل برخورده‌اید، آنقدر برنامه‌های مختلف را امتحان کنید تا بالاخره چیزی را بیابید که بتوانید به صورت منظم آن را انجام دهید.

اگر ایده انجام تمرین‌های ورزشی برایتان خسته کننده به نظر می‌رسد، سعی کنید تا به روشی عادی‌تر این کارها را انجام دهید. شخصاً در حال بررسی گزینه‌هایی هستم که به نظرم جذاب بوده و می‌توانم پس از یک روز کاری طولانی از آن‌ها لذت ببرم. من بی‌صبرانه منتظرم تا همراه عناوین ذکر شده در این مطلب عرق بریزم، که کاملاً با حسی که نسبت به باشگاه رفتن در ساعت ۶ صبح داشتم متفاوت می‌باشد.

شاید این عناوین، حتی در کنار یکدیگر، به اندازه رفتن به باشگاه و داشتن برنامه غذایی دقیق مفید نباشند. هرچند فعلاً من دارم از اواقات سپری شده با آن‌ها لذت می‌برم و دوباره کشف کرده‌ام که انجام فعالیت‌های فیزیکی چقدر می‌توانند لذت‌بخش باشند.