نگاهی به عملکرد شرکت الکترونیک آرتس روی کنسول‌های نینتندو

علی‌رغم اینکه کمپانی بزرگ الکترونیک آرتس (که از این پس آن را EA می‌نویسیم) چندین بار به عنوان بدترین شرکت در آمریکا نام‌گذاری شده است، بدون شک EA بعضا آثاری را منتشر کرده که از آنان لذت برده‌ایم. از بین تعداد زیادی مجموعه بازی، سری فیفا تقریباً در صدر جدول بازی‌های محبوب EA قرار دارد. وقتی صحبت از بازی‌های فوتبال می‌شود، فیفا اولین موردی است که به ذهن خیلی‌ها خطور می‌کند و در بیشتر موارد این بازی‌ها با استقبال مثبت روبرو می‌شوند مگر اینکه این مجموعه را روی کنسول سوییچ بازی کنید. با این حال، فقط بازی‌های فیفا نیستند که طرفداران نینتندو را ناامید می‌کنند. سال‌هاست که EA با عناوین زیرمجموعه‌اش یا به طور کامل از کنسول‌های نینتندو پشتیبانی نمی‌کند و یا اصلاً آن‌ها برای این کنسول عرضه نمی‌شوند. مثلاً هرگز نمی‌بینید که آن‌ها برای آوردن چیزی مانند دراگون ایج یا تایتان فال به سوییچ تلاش کنند. بسیاری از محبوب‌ترین بازی‌های آن‌ها در دستگاه‌های بازی نینتندو اصلاً وجود ندارند که این برای مخاطبان نینتندو عادلانه نیست. زمانی که به دوران گیم‌کیوب نگاه می‌کنید، می‌بینید نینتندو و EA چنان روابط کاری خوبی داشتند که شخصیتی مثل ماریو در برخی از بازی‌های ورزشی EA حضور پیدا کرد. از آن زمان چه اتفاقی افتاده است؟ بیایید نگاهی به چند سال گذشته بیندازیم و ببینیم که چگونه EA هواداران نینتندو را فراموش کرده است.

موفقیت کم و بیش بازی‌های Wii

کاهش بازی‌های EA در کنسول‌های نینتندو از روزهای Wii شروع شد. البته انصافاً Wii کنسولی آسان برای توسعه بازی‌ها نبود. تمرکز بر کنترل‌های حرکتی منجر به تولید و عرضه کلی بازی خوب و بد از انواع توسعه دهنده‌های Third Party شد. با این که EA با عناوین ورزشی مانند گلف موفقیت بزرگی را در Wii کسب کرد، آنان بازی‌های لایسنس شده پر ایرادی مانند هری پاتر و پورت‌های ضعیفی مثل NFS را هم برای Wii عرضه کردند. این بازی‌ها و بی‌شمار بازی‌های دیگر EA کنترل‌های ناامید کننده، طراحی گیج کننده و چالش‌های معمولاً خسته کننده داشتند و در بهترین حالت آثاری متوسط محسوب می‌شدند. EA در ساخت بازی‌های ضعیف بی‌شباهت به توسعه دهندگان دیگر نبود؛ آن‌ها می‌خواستند با بازی‌های سطحی روی پرفروش‌ترین کنسول آن زمان، به سود زیادی دست یابند. از EA انتظار می‌رفت به عنوان یک شرکت بزرگ که بیشتر بازی‌هایی با بودجه‌های بسیار زیاد می‌سازد، محصولات در خورد توجه‌ای برای Wii تولید کند. آن‌ها منابع بسیار بیشتری نسبت به اکثر شرکت‌ها دارند، از این‌رو تولید فله‌ای بازی‌های بی‌کیفیت توسط آنان امری تعجب‌آور است.

قطع حمایت از Wii U

پس از Wii کنسول خانگی بعدی نینتندو Wii U بود. در کل، فقط چهار بازی EA برای Wii U منتشر شدند. اگر بازهم بخواهیم با انصاف نگاه کنیم Wii U به زور پشتیبانی شرکت‌های Third Party را داشت. اما جالب است که نظرات مدیرعامل وقت EA یعنی آقای جان ریچیتیلو را در مورد این کنسول جدید و همچنین وعده‌های او برای تولید بازی‌ها حین جلسات مطبوعاتی نینتندو در E3 سال ۲۰۱۱ را بدانید. ریچیتیلو گفت که رابطه کاری بین EA و نینتندو بی‌سابقه خواهد بود و Wii U دستاورد فنی موفقیت‌آمیزی است. تصاویر مربوط به بتلفیلد، هری پاتر، سیمز و موارد دیگر در پس‌زمینه نشان داده می‌شدند، اما این بازی‌ها هرگز روی پلتفرم Wii U حضور نیافتند. بدیهی است که ریچیتیلو فکر نمی‌کرد Wii U برای مدت طولانی قابل دوام باشد، زیرا EA فقط چهار عنوان برای این کنسول منتشر کرد و سپس آن‌ها به سرعت از خیر نینتندو گذشتند. بازی فوتبال آمریکایی مدن ۱۳ فقط در ایالات متحده منتشر شد، فیفا ۱۳ و NFS از ویژگی‌های دیده شده در سایر کنسول‌های بازی بی‌بهره بودند؛ در آخر مس افکت ۳ هم یک پورت دیرهنگام بود و سابقه‌ای در کنسول‌های نینتندو نداشت، از این‌رو کسی برای تجربه آن در Wii U هیجان زده نشد. هنگامی که EA استقبال ضعیف از Wii U را دید، در اسرع وقت دست از حمایت از آن برداشت و روی کنسول های سونی و مایکروسافت متمرکز شد.

عناوین فرعی در DS و ۳DS

کنسول دستی DS دارای یک کتابخانه عظیم بازی بود و EA نیز با عرضه بازی‌های متعدد به خوبی یا بدی به آن کمک قابل توجه‌ای کرد. آنان با عناوینی مثل بازی سوپرمن موفقیت متوسطی روی این کنسول کسب کردند. انتظار می‌رفت که این نوع پشتیبانی به ۳DS هم منتقل شود. اما آن‌ها فقط در کل ۹ بازی برای کنسول دستی جدید نینتندو منتشر کردند که چهار تایش هم از مجموعه فیفا بودند. این همان جایی است که EA عرضه نسخه های تکراری فیفا را شروع کرد. جای تعجب است که استقبال ضعیف از این نسخه ها که هر سال فقط پوسته‌شان عوض می‌شد، EA را در استفاده از این مدل تجاری در آینده منصرف نکرد. وقتی محبوب‌ترین بازی شما در ۳DS امتیازات کمی دریافت می‌کند، ممکن است تمایل به توقف توسعه در آن دستگاه را داشته باشید. اما EA چندین سال همین روش را ادامه داد تا این که خریداران نسخه سال ۲۰۱۵ فیفا به کمترین حد ممکن رسید. شاید توسعه دهندگان EA بلد نبودند برای ۳DS بازی بسازند. آنان همیشه می‌گفتند که کنسول ۳DS باحال است و از این که برایش بازی تولید کنند هیجان زده‌اند اما عملا کاری انجام نمی‌دادند. شاید همان بهتر شد که آنان دیگر برای کنسول دستی نینتندو بازی نساختند.

بی احترامی به سوییچ

نینتندو سوییچ کنسولی موفقی است که از بسیاری جهات با Wii رقابت می‌کند و از پشتیبانی شرکت‌های Third Party بزرگی نظیر یوبی‌سافت و حتی مایکروسافت برخوردار است. با این حال بیش از چهار سال پس از عرضه این کنسول، EA تنها هفت عنوان را برای سوییچ منتشر کرده است که باز هم چهارتای آن از سری فیفا هستند و سه مورد از همین فیفاها نیز مشابه نسخه‌های سال قبلی می‌باشند و فقط پوسته‌شان عضو شده است. به عنوان یک مشتری شاید با خود فکر کنید که نسخه جدید فیفا باید ویژگی‌های جدیدی داشته باشد. اما اگر فیفا ۲۱ را روی سوییچ بخرید عملا پول کامل را برای همان فیفا ۱۹ می‌پردازید و بازیی به دست می‌آورید که در بسیاری از موارد نسبت به پلتفرم‌های دیگر تنزل یافته است. شرکت EA چندین سال بازیی مشابه را کپی و پیست کرده تا با حداقل کار سود ببرد.

شرکت EA در حال حاضر نه تنها کار مهمی برای علاقه‌مندان به سوییچ انجام نمی‌دهد بلکه با قیمت‌گذاری بازی‌های خود به مخاطبانش توهین هم می‌کند. در ژوئن سال ۲۰۲۰ شرکت EA نسخه بازسازی شده بورن آوت را به سوییچ آورد. بازیی که در نخست در سال ۲۰۰۸ منتشر شده بود و این نسخه بازسازی شده به راحتی با کمتر از ۲۰ دلار در دستگاه‌های دیگر یافت می‌شد. اما بازی با قیمت کامل برای سوییچ منتشر شد. شرکت EA توقع دارد که اگر مخاطبان این بازی‌هایش را روی کنسول نینتندو خریدند، بعد به پشتیبانی بیشتر از این سخت‌افزار بپردازد اما طبعاً وقتی بازی‌های بد با قیمت‌های عجیب برای یک سخت‌افزار عرضه شوند، هیچکس از آنها استقبال نخواهد کرد. در واقع EA تلاش دارد مصرف کننده را مجبور به خرید بازی‌های ضعیفش کند.

می‌دانیم که EA قصد دارد عناوین بیشتری را در آینده به سوییچ بیاورد، اما روشی که آن‌ها تاکنون در توسعه بازی برای سوییچ به کار گرفته‌اند چندان جای خوشحالی ندارد، زیرا عناوین آن‌ها همه پورت‌هایی از بازی‌های قدیمی هستند. اندرو ویلسون مدیرعامل فعلی EA گفته است که آن‌ها معتقدند مردم دوست دارند عناوین EA را در پلتفرم‌های دیگر بازی کنند که این سخن ممکن است واقعیت داشته باشد. با این حال، وقتی نسخه‌های تکراری فیفا و بازی‌های یک دهه گذشته را با قیمت بالا عرضه می‌کنند، چه توقعی دارند؟

آینده چگونه خواهد بود؟

شرکت EA به سادگی می‌تواند منفورترین شرکت در صنعت بازی‌های رایانه‌ای باشد. مصرف کنندگان آن‌ها را به عنوان حریص‌ترین شرکتی می‌دانند که حتی در خارج از کنسول‌های نینتندو نیز اقدامات تجاری گیج کننده و ناامید کننده‌ای انجام می‌دهد. البته علائم تغییر هم وجود دارند و قرار است بازی‌های بیشتری مانند Apex Legends به کنسول سوییچ بیایند. اما تا زمانی که با چشم خود شاهد آنان نباشیم دلیل زیادی برای خوش‌بینی در مورد عناوین آینده EA در نینتندو سوییچ وجود ندارد.

در آخر باید بگوییم EA می‌تواند و باید به طرفداران نینتندو احترام بگذارد. حتی اگر در گذشته EA در کنسول‌های نینتندو شکست خورده باشد، طرفداران نینتندو به پلتفرم خود بسیار وفادار هستند. اگر این شرکت کمیت و کیفیت آثار خود را در سوییچ بیشتر کند، در عوض طرفداران نینتندو تعداد فروش EA را بالاتر خواهند برد و هر دو سمت برنده این میدان خواهند بود.