تحلیل فنی | بررسی عملکرد و فناوریهای بازی Metro Exodus
یک دید عالی از آیندهِِی فناوریهای گرافیکی!
بازی Metro Exodus به تازگی برای پلتفرمهای اصلی عرضه شده و بازیبازان را باز هم با ماجراهای هیجان انگیز و دهشتناک آرتیوم همراه ساخته است. جدا از هر گونه نقد و قضاوت در مورد جنبهها و بعدهای محتلف این عنوان وحشت بقا، در این مطلب قصد داریم تا جدید ترین اثر استودیوی ۴A Games را از منظر فنی و بصری بررسی نماییم.
با این که بازی Metro Exodus برای کنسولهای نسل هشتمی (و کنسولهای میان نسلی) و پلتفرم رایانههای شخصی منتشر شده، اما در این مطلب سعی داریم تا بیشتر نسخه رایانههای شخصی و فناوریهای فوقالعاده استفاده شده در این نسخه را بررسی نماییم و تنها اشارهای کوچک به مشخصات فنی Metro Exodus روی کنسولها خواهیم داشت. نسخه رایانههای شخصی بازی Metro Exodus به مانند Crysis در نسلهای گذشته عمل میکند و خیلی زیبا به ما نشان میدهد که سخت افزارهای کنونی ما چقدر راحت به نقطه محدودیت و فشار خود نزدیک میشوند و برای مشاهده تمام زیباییهای این عنوان، باید از سخت افزار پیشرفته و نسل جدید استفاده کرد. استودیوی ۴A Games همیشه با سخت نسخههای مختلف سری Metro قصد داشته تا از منظر فنی، از مرزها و تمام حدود عبور کند و استانداردهای جدیدی را به بازیبازان و مخاطبان نشان دهد. به عنوان مثال، در نسل گذشته و با عرضه بازی Metro 2033، بازیبازان کنسولی این عنوان را با حداقل جزئیات و عوامل گرافیکی اجرا کردند و در آن طرف، کاربران پلتفرم رایانههای شخصی با قدرتمندترین سخت افزارها نیز با چالش مواجه شدند؛ به طوری که یک پردازنده Core i7 930 و دو کارت گرافیک GTX 470 به صورت SLI نیز در نمایش تمامی فناوریهای بازی به مشکل میخوردند و این زیبا است!
حال، این سنت استودیوی ۴A Games با آخرین نسخه از سری Metro، یعنی بازی Metro Exodus نیز پابرجا باقی مانده و این عنوان به بهترین شکل ممکن، آینده را به ما نشان میدهد. موتور ۴A Engine از جهات مختلفی ارتقا پیدا کرده و حالا افکتهای گرافیکی مختلف و پولیشها به گونهای در بازی پیاده سازی شده که شاید پیش از این نمونه آن را مشاهده نکرده بودیم. همین عامل باعث شده تا Metro Exodus مانند نسخههای پیشین، یک بازی اول شخص فوقالعاده باشد و عواملی مانند نمای دوربین، المانهای مختلف گیمپلی و البته موارد گرافیکی، فنی و بصری، شما را واقعا در نقش آرتیوم و در بطن ماجراجوییهای خطرناک او قرار دهد.
موشن بلور اشیا (Per Object Motion Blur)، فیزیک، افکت آب، انیمشنها، تاثیر گذاری محیط برروی آرتیوم و اسلحهها و ابزار او و عوامل پرشمار دیگر، از Metro Exodus محصولی را ساختهاند که میتوان ساعتها، تنها با موارد فنی آن سرگرم شد و از آنها لذت برد. یکی از مواردی که در Metro Exodus به شدت به چشم میآید، سطح جزئیات یا Level of Detail در هر محیط و هر مرحله است. هر هیولا و دشمنی که در بازی دیده میشود، به قدری با جزئیات مدل سازی و طراحی شده که هر عضله کار خاصی را برای آنها انجام می دهد و شلیک کردن به بخشهای مختلف بدن دشمنان، نتایج کاملا متفاوتی را به دنبال خواهد داشت. سازندگان برای Metro Exodus از سیستم Hairworks نیز استفاده کردهاند که تا حد زیادی در انحصار پلتفرم رایانههای شخصی است و حتی لباسها، پوست و موی حیوانات و هیولاها به شکل زیبایی از این فناوری بهرهمند شدهاند. طراحی لباس و زره برای شخصیتها، یکی دیگر از نکات فنی برجسته بازی Metro Exodus محسوب میشود که پیشرفت بسیاری نسبت به نسخههای پیشین سری داشته است. سازندگان برای حرکت شخصیتهای اصلی و البته حرکت مبتنی بر فیزیکِ زره آنها (شخصیتهای Anna و Miller)، از اسکنِ پرفورمنس کپچر استفاده کردهاند که در کنار طراحی عالی زرهها و لباسها، این شخصیتها را کاملا زنده کرده و به دنیای واقعی آورده است!
با این حال، شاید بزرگترین نقطه قوت فنی و بصری بازی Metro Exodus، نورپردازی آن، با استفاده از فناوری Ray Tracing انویدیا باشد. به طور کلی، سیستم نورپردازی بازی به تمام عناصر دیگر جلوه میبخشد و با داشتن سخت افزار RTX میتوان از این جلوههای بصری لذت برد. ترکیب فناوری پردازش ریل تایم Ray Tracing با Shaderهای عالی (روی متریالهای بی نظیر برف و گل و خاک و…) باعث میشود فکر کنیم که یک سفر هیجان انگیز را به یک دنیای پسا آخرالزمانی رفته و برگشتهایم!
مانند نسخههای پیشین سری Metro، سازندگان در بازی Metro Exodus تاکید خاصی روی تکنیک Tessellation داشتهاند. با استفاده از این تکنیک، سطوح به خوبی برجسته یا فرو رفته میشوند و عمق تتاثیر گذاری به دنیای بازی داده میشود. استفاده از این تکنیک در بازی Metro Exodus برروی دیوارهای آجری یا سطوح گلی و نرم، به خوبی دیده میشود و عمق خوبی به محیط داده شده است. یکی از مواردی که شاید بتوان آن را در دسته بندی نقاط ضعف Metro Exodus در زمینه فنی و بصری قرار داد، رزولوشن پایین بافت ها برروی برخی از سطوح و اشیا است که به نظر میرسند به طور درست و کامل، بارگذاری نشدهاند. این احتمال وجود دارد که به دلیل وجود Assetها و موارد گرافیکی مختلف و متنوع و البته فشار آنها روی GPU، خللی در استریمینگِ بافتها به وجود میآید و Texture Cache را دچار مشکل میسازد. Metro Exodus برای به تصویر کشیدن افکت ذرات، با کمک PhysX از افکتهای accelerated particle به طور سنگین استفاده میکند که فناوری انحصاری نسخه رایانههای شخصی بوده و باعث میشود شلیک به سطوح یا دود و به طور کلی، ذرات موجود در محیط، خیلی زیباتر به نظر برسد.
از آن جایی که بازی Metro Exodus یک عنوان وحشت بقا است و فضاسازی و اتمسفر در آن حرف اول را میزند، یکی دیگر از افکتهای Volumetric بازی به شدت به چشم میآید. افکت «مه» که به طور مستفیم با افکت ذرات بازی در ارتباط است، تقریبا در همه مناطق و محیطهای بازی دیده میشود و در حالی که سازندگان تلاش کردهاند تا این مه به اندازه زیادی پرتقاضا و GPU کُش (!) نباشد، کمک بزرگی به فضا سازی و ایجاد جو و اتمسفری مثال زدنی کرده است. این مه میتواند با توجه به شرایط آب و هوایی و چرخه داینامیک شب و روز، کم و زیاد شود و به عنوان مثال، زمانی که باران و برف میبارد، به مقدار قابل توجه و زیادی میرسد و نماهای نفس گیری را به بازی میدهد. صحبت از افکتهای Volumetric شد، بد نیست اشاره کنیم که ابرهای بازی در آسمان، از این افکت بویی نبردهاند. در عناوین نوین و جدیدی که در صنعت بازیهای ویدیویی تولید میشود، ابرها کاملا به صورت هوشمند و Volumetric هستند که نمونه خوب آن را در عناوینی مانند Horizon Zero Dawn یا Assassin’s Creed Odyssey دیده بودیم اما سازندگان در بازی Metro Exodus، از همان تکنیک قدیمی اشکال کروی در آسمان استفاده کردهاند. بد نیست اشاره کنیم که شرایط آب و هوایی و البته چرخه شب و روز، میتواند تاثیر بسیار زیادی برروی گیمپلی بازی Metro Exodus داشته باشد و خیلی راحت یک موقعیت یا درگیری چالش برانگیز را به یک قسمت راحت یا بالعکس تبدیل نماید.
شاید بهتر باشد کمی بیشتر در مورد فناوری Ray Tracing در بازی Metro Exodus صحبت کنیم. این فناوری در یک کلام، یک عامل تاثیر گذار و تغییر دهنده است که با کمک DXR (نسخه پیشرفته تر DirectX ۱۲)، نمای بی نظیری به دنیای بازی بخشیده است. فناوری Ray Tracing در بازی Metro Exodus به مانند Global Illumination عمل میکند و این بدان معنی است که هر جزِء و سطح در دنیای بازی، میتواند نور را به زیبایی بازتاب دهد و در نتیجه، هر سطح میتواند منبع نوری برای بازیباز تلقی شود. در بازی Metro Exodus، زمانی که آفتاب میتابد، نور آن روی تمامی سطوح تاثیر میگذارد و هیچ مورد و اجزایی نسبت به آن بی تفاوت باقی نمیماند. نورپردازی مصنوعی یا سایه زنی تقلبی، به هیچ وجه در این جا وجود ندارد و همه چیز درست و سر جای خود (دقیقا مانند واقعیت) به نظر میرسد. Ray Tracing حقیقتا هر لحظه از بازی Metro Exodus را به سطح بالاتری برده است!
نکته جالب در مورد Ray Tracing این است که با استفاده از آن، دیگر لازم به استفاده از یک سری افکتهای مصنوعی برای سایه زنی و نورپردازی نیست و همین موضوع میتواند بار پردازشی را برای پردازنده گرافیکی کمتر نیز بسازد. به عنوان مثال در بازی Metro Exodus زمانی که از Ray Tracing استفاده میشود، دیگر از افکت مصنوعی Ambient Occlusion خبری نیست. Ray Tracing در Metro Exodus به شکل موثری رفتار نور را شبیه سازی میکند و مانند قدیم، آن را تقلید نمیکند و این باعث شده تا بازی جدید ۴A Games از نظر نورپردازی و سایهها، تقریبا بدون رقیب باشد. تاثیر فوقالعاده این فناوری در بازی Metro Exodus که به مانند تغییر یک نسل است، بسیاری از بازیبازان حرفهای و علاقه مندان به مسائل فنی را به یاد جهشهای فنی در نسلهای قبل میاندازد. به عنوان مثال، پدید آمدن Shadow Maps در بازیها یا فعال و غیر فعال کردن سایهها در بازی Doom 3 که هر کدام به اصطلاح، Game Changer بودند و تاثیر بسیار زیادی داشتند.
درست است که در این مطلب بیشتر به بررسی نسخه رایانههای شخصی بازی Metro Exodus پرداختیم و فناوریهای انحصاری این نسخه را با هم مرور کردیم اما این قطعا به معنی بی اهمیت بودن نسخههای کنسولی این عنوان نیست. نسخههای کنسولی Metro Exodus، به طور بدیهی یک سری افت و دانگرید نسبت به نسخه PC در زمینه فنی و بصری دارند اما اگر میخواهید تا نزدیک ترین جلوههای بصری به نسخه رایانههای شخصی را تجربه کنید، قطعا نسخه ایکسباکس وان ایکس پیشنهاد میشود. این نسخه با رزولوشن ۴K Native اجرا می شود و به طور کلی، شبیه به حالت High نسخه رایانههای شخصی است؛ با این تفاوت که عواملی مانند HairWorks و PhysX و DXR و Tessellation در این نسخه دیده نمیشوند. نسخه پلیاستیشن ۴ پرو با وجود این که از نظر بصری تقریبا شبیه به نسخه ایکسباکس وان ایکس است، اما رزولوشن این نسخه به ۱۴۴۰p میرسد و همچنین مشکلاتی در زمینه عملکرد و نرخ فریم این نسخه دیده میشود. هر دو این نسخهها روی نرخ فریم ۳۰ بر ثانیه قفل هستند اما قطعا کنسول میان نسلی مایکروسافت، نرخ فریم ثابتتری را به ما تحویل میدهد.
در طرف دیگر، استودیوی ۴A Games یک سری تصمیمات مهم و ضد و نقیض را در نسخه کنسولهای پایه گرفته است. نسخه پلیاستیشن ۴، با رزولوشن ثابت ۱۰۸۰p اجرا میشود اما همین ثابت بودن رزولوشن و عدم استفاده از رزولوشن داینامیک، عملکرد این نسخه را تحت شعاع قرار داده و حتی در مواقعی Screen Tearing نیز مشاهده میشود. نسخه ایکسباکس وان بازی Metro Exodus، با تصمیمات هوشمندانه ۴A Games و برخلاف بسیاری از عناوین جدیدی که برای آن عرضه میشود، عملکرد خیلی خوبی دارد! استفاده از رزولوشن داینامیک، کمتر کردن رزولوشن بافرهای آلفا و البته کاهش LOD در کنار تکنیکهای ریز و خاص سازندگان، باعث شده تا نسخه ایکسباکس وان بازی Metro Exodus یکی از بهترین سطوح عملکرد در بین تمامی نسخههای کنسولی را داشته باشد و بازیبازان این کنسول را قطعا خشنود سازد.
عملکرد در نسخه رایانههای شخصی بازی Metro Exodus قطعا به سخت افزار و گزینههای گرافیکی انتخابی کاربر بستگی دارد. در نمایشگاه گیمزکام مشاهده کردیم که Metro Exodus با استفاده از یک کارت گرافیک RTX 2080 Ti قدرتمند، به زحمت به صورت ۱۰۸۰p و ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا میشود که پرتقاضا بودن Ray Tracing و بازی را نشان میداد و همه را نگران میکرد. با این حال، بهبودها و بهینه سازیهایی که انویدیا و البته سازندگان انجام دادهاند، وضعیت را برای بازی بهتر ساخته و حالا همان RTX 2080 Ti (با مقداری تنظیمات) میتواند بازی را با رزولوشن ۱۴۴۰p و نرخ فریم ۶۰ اجرا نماید و حتی رسیدن به ۴K60 نیز با استفاده از فناوری DLSS انویدیا امکان پذیر است. با این حال، این یکی از ضعیف ترین پیاده سازیهای DLSS است و از رزولوشن ۱۴۴۰p نیز بلوری تر به نظر میرسد.
بازی Metro Exodus به معنی واقعی کلمه یک عنوان نسل بعدی است. جلوههای بصری فوقالعاده این بازی در کنار استفاده از تمامی فناوری های نوین گرافیکی مانند Ray Tracing و HairWorks باعث شده تا این بازی به راحتی، آینده فناوریهای گرافیکی در صنعت بازیهای ویدیویی را به ما نشان دهد. قطعا تجربه بازی Metro Exodus روی کنسولها (مخصوصا کنسولهای میان نسلی) عالی است اما زمانی که صحبت از آخرین فناوریهای گرافیکی و نرخ فریم ۶۰ بر ثانیه میشود، یک رایانه شخصی با سخت افزار قدرتمند، چاره کار است.