بررسی بازی Granblue Fantasy Versus

با وجود پیشرفت روزافزون سبک Fighting و افزایش مخاطبین بازی‌های این ژانر، تمایل بازیکنان برای پیوستن به این عناوین، در مقایسه با گذشته، افزایش پیدا کرده است. اما علیرغم این علاقه، بسیاری به‌ سبب سختی یا پیچیدگی عنوان مدنظرشان درنهایت از قصد اولیه‌ی خود صرف‌ نظر کرده و بازی را رها می‌کنند. این امر باعث شده که سازندگان نامی عرصه‌ی‌ بازی‌های Fighting، بازی‌هایی را بسازند که رابطی دوستانه‌تر داشته تا این‌گونه بازیکنان را تشویق به ادامه‌ی تجربه‌ی خود کنند. Granblue Fantasy Versus، ساخته‌ی استودیوی «آرک سیستم وُرکس» (Arc System Works)، جدیدترین عنوان این موج نوپا بوده که سعی دارد با استفاده از شهرت قبلی‌اش به واسطه‌ی وجود عنوانی با همین نام روی دستگاه‌های همراه، قشر بازیکنان آماتور و البته حرفه‌ای را جذب خود کرده و به ستاره‌ی جدید بازار شرقی عناوین سبک Fighting بدل گردد. اما آیا توانسته در این راه موفق شود؟ با بررسی عنوان Granblue Fantasy Versus در وب‌سایت «پیکسل‌آرتس» همراه شوید.

رویای بی‌کران کم‌عمق

داستان Granblue Fantasy Versus در قلمروی هوایی «فَنتَگِراندِه» (Phantagrande Skydom) رخ می‌دهد. به‌دنبال سقوط امپراطوری «ایِرستِه» (Erste Empire)، «گِرَن» (Gran)، شخصیت اصلی بازی که با لقب کاپیتان شناخته می‌شود، همراه دوستانش، یعنی «لیریا» (Lyria)، دختری که امپراطوری مذکور روزی دنبالش بود و «وایرن» (Vyrn)، اژدهایی کوچک که «گِرَن» را همراهی می‌کند، به ماجراجویی می‌پردازد. اما با شروع حملات مجدد امپراطوری، آرامش کوتاه آن‌ها بهم خورده و مجددا آماده مبارزه می‌شوند، مبارزه‌ای که اسرار تاریکی را برملا می‌کند. Granblue Fantasy Versus به خودی خود مشکلی در زمینه‌ی روایت ندارد، اما مسئله این است که بسیاری در مواجه شدن با داستان آن برای اولین بار کمابیش خود را گم می‌کنند. دلیل اصلی این واقعه، وجود نسخه‌ی گوشی‌ همراه این بازیست. همانطور که پیش‌تر ذکر کردیم، عنوانی تحت عنوان Granblue Fantasy روی گوشی‌های همراه موجود است. این بازی نقش‌آفرینی با حالت «گاچا» (Gacha)، حدود شش سال بوده که عرضه شده و تا الان به لحاظ روایی پیشرفت‌های بسیاری کرده است. به بیان ساده‌تر، روایت پیش‌روی ما مدت‌هاست که شروع شده و اگر شخصی بازی اصلی را تجربه نکرده باشد، تقریبا نیمی از داستان را کامل متوجه نشده، مجبور است با رجوع به منابع خارجی یا داخلی مثل بخش «فهرست معانی» خود بازی (Glossary) با شخصیت‌ها، حکومت‌ها و موارد مشابه آشنا شود تا بلکه بتواند از سیر تا پیاز ماجرا سردربیاورد.

البته بایستی ذکر کنیم که اساسا وجود یک داستان کامل و منسجم به لطف بخش «نقش‌آفرینی» (RPG Mode) خود نکته‌ای مثبت است، کما این‌که به واسطه‌ی ترکیب کردن المان‌های یک بازی «گاچا» با بخش «نقش‌آفرینی»، ما به حالتی دست می‌یابیم که نظیرش را تا به حال نداشته‌ایم. شما در بخش مذکور، داستان بازی را مرحله به مرحله تجربه می‌کنید، به این معنی که برخلاف دیگر بازی‌های جدید «آرک سیستم ورکس»، مثل Guilty Gear Xrd، شاهد بخشی تمام سینمایی نبوده و مثل یک بازی نقش‌آفرینی واقعی، با عبور از مراحل مختلف و انجام ماموریت‌ داده شده،‌ به قسمت‌های بعدی روایت دست خواهید یافت. ماجرای بازی مشابه یک «رمان تصویری»‌ (Visual Novel) روایت شده و مابین مراحل شما صحنه‌های سینمایی کوتاهی را خواهید دید که شامل مکالمه‌ای بین شخصیت‌ها است. این صحنه‌ها کامل صداگذاری شده‌اند که به پویایی و تاثیرگذاری کمک بسیاری می‌کنند. مجموعا، می‌توان ادعا کرد که Granblue Fantasy Versus به لحاظ روایی رضایت‌بخش بوده و با وجود مشکلاتی که در قبال جزئیات خود دارد، بازهم از جذابیت کافی جهت جذب بازیکنان برخوردار است. مورد جالب دیگری که در این زمینه وجود داشته، نحوه‌ی معرفی شخصیت‌هاست. یکی از نگرانی‌های موجود در زمینه‌ی عناوین فانتزی شرقی، به یاد ماندنی بودن نام‌هاست که خوشبختانه به لطف روایت دوجانبه‌ی Granblue Fantasy Versus، یعنی هم صوتی و هم نوشتاری، اسامی چندین و چندبار تکرار شده، در ذهن شما کامل ثبت می‌شوند. همچنین،‌ استفاده از اسم‌های خاصی مثل «لنسلات» (Lancelot) یا «پرسیوال» (Percival) خود موجب سهل و آسانی پروسه‌ی به خاطر سپردن این اسامی می‌شود.

مبارزاتی سفت اما نه چندان سخت

گیم‌پلی Granblue Fantasy Versus نقطه‌ِی قوت اصلی بازی است. نگرانی‌های بسیاری قبل از عرضه‌ی نهایی بازی بابت آسانی بیش از حد یا استفاده‌ی نامقبول از سیستم Auto-Combo وجود داشت که مبادا باعث شود بازی زیادی ساده گشته و آن تنش دوست‌داشتنی عناوین «آرک سیستم ورکس» را از بین ببرد. اگر طیفی برای بازی‌های Fighting در نظر بگیریم که یک سر آن عنوانی مثل BlazBlue Cross Tag Battle و دیگر سر آن، چیزی مانند Guilty Gear XX باشد، Granblue Fantasy Versus در وسط این طیف قرار می‌گیرد. سیستم مبارزات Granblue Fantasy Versus پیچیده نیست، اما فراگیری کامل آن و نحوه‌ی اتصال حرکات مختلف شخصیت‌ها می‌تواند تا حد منطقی وقت‌گیر باشد. ناگفته نماند که گیم‌پلی بازی خود به دو بخش تقسیم می‌‌شود: حالت RPG Mode و حالت مبارزات عادی. در بخش مبارزات عادی، شخصیت‌ها هر یک سه نوع ضربه‌ی سبک، متوسط، سنگین و یک قابلیت مخصوص (Special Ability) دارند. قابلیت مخصوص هر شخصیت کلید اجرای Comboهای مختلف اوست. برای مثال،‌ قابلیت «نِرمایا» (Narmaya) به وی اجازه می‌دهد که شمشیرش را از قلاف درآورده و به لطف وضعیت جدیدش، حرکات جدیدی را پیاده کند. یا «لنسلات» می‌تواند مسافتی را خیلی سریع با یک پرش یخی طی کرده و این‌گونه فاصله‌ی بین خود و رقیبش را از بین ببرد. این قابلیت مخصوص، علاوه بر استفاده‌ای که در گیم‌پلی دارد، به هر شخصیت هویت ویژه‌ای می‌بخشد. اما از بحث این قابلیت که بگذریم، به مسئله‌ی Auto-Comboها و تعادل بازی می‌رسیم.

هر کدام از سه ضربه‌ی مذکور شما، در صورت فشرده شدن دوباره‌ی دکمه‌ مربوطه، یک Combo ساده را پیاده می‌کنند. به عبارتی، بازیکن اجباری را در یادگیری نحوه‌ی اتصال حرکات، مثل قوانین ضربات عنوان Street Fighter، حس نکرده و به راحتی با دفع حریف خود و استفاده‌ی مکرر از یک ضربه‌ی خاص، می‌تواند خسارات جدی وارد کند. اما حرکات ویژه چه؟ دکمه‌ای مجزا برای استفاده از حرکات ویژه‌ی شما در نظر گرفته شده که با استفاده از آن به تنهایی یا ترکیب کردنش با دیگر دکمه‌ها، شخصیت شما ضربات گوناگونی را وارد می‌کند. تصور کنید که مشغول تجربه‌ِ‌ی Street Fighter هستید و شخصیت «ریو» (Ryu) را برداشته‌اید. حال، دیگر نیازی نیست که با جهت‌دهی و فشردن یک دکمه، حرکت «هادوکِن» (Hadoken) را اجرا کنید. بلکه فقط R1 را فشرده و به مقصود می‌رسید. Granblue Fantasy Versus چنین حالتی دارد. اما آیا ساده‌سازی این مورد به تنهایی، یا حتی استفاده‌ی راحت قابلیت مخصوص هر شخصیت، موجب ساده‌سازی افراطی بازی شده است؟ خیر. با آن‌که حرکات شما ساده‌تر از همیشه پیاده می‌شوند، اما کماکان ساخت یک زنجیره‌ی ثابت و محکم، وقت و دقت بالایی را می‌طلبد. برای مثال، اگر با «نرمایا»، جهت عقب را همراه با دکمه حرکت ویژه بزنید، به سمت حریف خود یورش می‌برید. حال اگر مابین این Dash، قابلیت مخصوص را بزنید، وضعیت شمشیر او به شکل غیرمستقیم (منظور Passive است) عوض شده، به شما اجازه می‌دهد ضربات بعدی‌تان متفاوت باشد. سپس، دکمه‌ی حرکت ویژه را با ضربه‌ی سنگین، مابین Dash فشرده، حرکتی سه فازی را پیاده می‌کنید. با این مثال مشخص است که لزوما داشتن دکمه‌های مخصوص نمی‌تواند موجب ساده‌سازی شود و بازیکنان کماکان باید مهارت کسب کنند. اما این مورد قطعا موجب رضایت‌بخشی بازیکنان آماتور می‌شود.

همچنین، وجود یک سقف زمانی کوتاه برای حرکات ویژه‌ی شما از Spam کردن بازیکنان جلوگیری کرده که هرگونه سواستفاده‌ از این دکمه‌های تعبیه شده را غیرممکن می‌کند. به سبب راحت‌تر شدن اجرای حرکات، یک محدودکننده خسارت (Damage)‌ برای Granblue Fantasy Versus در نظر گرفته شده که میزان قدرت ضربات شما را با رسیدن به سقف‌های گوناگون کاهش می‌دهد. برای مثال، بعد از انجام ۱۰ ضربه‌ی پیوسته، ضربات بعدی‌تان تنها ۱۰% قدرت خواهند داشت. هر شخصیت نوار قدرتی دارد که با استفاده از آن می‌تواند قوی‌ترینِ حرکاتش، یعنی Skybound Moves، را انجام دهد. هنگامی که نوار سلامت شما به ۴۰% یا کمتر کاهش پیدا کند، این حرکت حالت دیگری به خود می‌گیرند که قوی‌تر و طولانی‌تر بوده اما انجامش خطرناک و ریسکی است. Granblue Fantasy Versus شامل ۱۲ شخصیت پایه بوده که یکی از آن‌ها بعد از اتمام RPG Mode باز می‌شود. متاسفانه، این بازی هم درگیر دام طمع و زیاده‌خواهی سازندگان شده و باقی شخصیت‌هایش را به شکل پولی ارائه می‌دهد. از جمله این شخصیت‌ها، «نرمایا» و «سوریز» (Soriz)‌ هستند که خب، افراد قوی و متمایزی بوده اما به قیمتی گزاف موجود می‌شوند. با وجود کم بودن Roster بازی، خوشبختانه هر شخصیت خصایل و حالات متفاوتی داشته که بر خاصیت این مجموعه می‌افزاید و توجیهی، هرچند باز هم ناجالب، برای کمبودهای Granblue Fantasy Versus به لحاظ تعداد افراد است.

محتویات آفلاین بازی: RPG Mode – Arcade Mode – Training Mission

در سمت آفلاین Granblue Fantasy Versus، ما محتوای قابل قبولی را داریم. حالت داستانی بازی، یا همان RPG Mode، جذابیت اصلی بخش آفلاین است. این حالت را می‌توان به سبک‌ Beat’ Em Up تشبیه کرد که طی آن، منطقه به منطقه، خیل عظیمی از دشمنان را شکست داده و به بخش بعدی می‌روید. در RPG Mode، بازیکن دقیقا چنین چیزی را تجربه می‌کند، فقط با این تفاوت که مناطق و دشمنانش بسیار محدودتر بوده و به جای استفاده از آیتم‌های تقویتی، از مهارات گوناگون، به منظور پر کردن نوار سلامت یا افزایش قدرت، استفاده می‌نماید. متاسفانه محدودیت‌های موجود در قبال انواع دشمنان و مناطق و البته، یکنواخت بودن روند تمامی مراحل بازی به استثنای Boss Fightها، موجب شده که بخش RPG Mode در زمینه‌ی محتوای گیم‌پلی آن‌گونه که باید ظاهر نگشته و کمی موجب ناامیدی شود. اما سوالی که پیش می‌آید، این است که دقیقا نقش‌آفرینی این بخش کجاست؟ Granblue Fantasy Versus، علاوه بر یک بازی Fighting، یک Gacha هم محسوب می‌شود. عناوین Gacha بازی‌هایی هستند که روی کپسول‌های شانس، که می‌توانند حاوی شخصیت یا سلاح باشند، تمرکز ویژه‌ای داشته و بازیکن را به باز کردن کپسول‌های بیشتر تشویق می‌کنند. در Granblue Fantasy Versus، این کپسول‌ها حاوی سلاح بوده و منبع اصلی شما برای کسب سلاح‌های بیشتر محسوب می‌شوند. هر سلاح سطوح مختلف داشته که قابل ارتقا می‌باشند. همچنین، هر سلاح یک عنصر بخصوصی را پشتیبانی می‌کند. شما باید متناسب با هر مرحله، سلاح و عنصر صحیح را انتخاب کنید. شخصی‌سازی شخصیت‌های شما هم به همین روال پیش می‌رود. Boss Fightهای بازی، برخلاف مراحل عادی، بسیار خوب طراحی شده‌اند و مبارزاتی نفس‌گیر را برایتان به ارمغان می‌آورند. هر Boss دو نوار Overdrive و Break دارد. هنگام پر شدن نوار اول، Boss مربوطه قدرت بیشتری بدست می‌آورد اما به همان اندازه هم خسارت بیشتری را دریافت می‌کند. در صورت رخ‌دادن حالت Boss ،Break برای چند ثانیه از حرکت باز ایستاده و ضعیف می‌شود. چندلایه بودن Bossها و تَنشی که مبارزه‌شان ایجاد می‌کند، بهترین بخش RPG Mode است.

دیگر حالتی که در بخش آفلاین بازی موجود است، حالت کلاسیک Arcade بوده که مطابق رسم همیشگی، طی آن شما با رقبای مختلف مبارزه می‌کنید. جالبی Arcade Mode در این بازی، داشتن حق انتخاب جهت تعیین درجه‌ی سختی هر مبارزه‌ِ‌ی شماست، اما مجموعا تفاوت بخصوصی با حالت Arcade در دیگر عناوین ندارد. بخش تمرین و یادگیری بازی شدیدا کارآمدی است. شما در این بخش برای Comboهای ممکن یک شخصیت، حرکات مخصوصش، مکانیزم‌های بازی و کلیه مواردی که ممکن است شما را سردرگم کنند، راهنمایی دقیقی را دریافت می‌کنید. با توجه به چندان قوی نبودن RPG Mode و کوتاه بودن Arcade Mode، وجود یک بخش فرعی مثل Survival می‌توانست به محتوای آفلاین Granblue Fantasy Versus کمک بسیاری نماید. اما متاسفانه این‌چنین نشده و ما در زمینه‌ی حالاتی که بازیکن بتواند در شرایط نبود اتصال اینترنت یا علاقه تجربه کند، کمی کوتاهی را حس می‌کنیم.

بخش آنلاین: نت‌کُد سنتی، ضربه‌ای جبران‌ناپذیر

دیگر بخش اصلی هر بازی Fighting، تجربه‌ی آنلاین آن است، چرا که اساسا وقت‌ گذاشتن بسیار برای یک شخصیت و فراگیری آن بدون وجود رقابتی واقعی بیهوده بنظر می‌آید. متاسفانه، به دلیل استفاده‌ی Granblue Fantasy Versus از یک Netcode قدیمی یعنی Delay-Based، ما چندان تجربه‌ی خوبی در بخش آنلاین نداشتیم. استفاده از این سیستم موجب می‌شود که بازیکن، علیرغم داشتن اینترنت قوی، Input Lagهای شدیدی را تجربه کرده که به تنهایی رقابت را زجرآور و طاقت‌‌فرسا می‌کند. وجود مسئله‌ی مذکور و نبود حالت تعامل میان پلتفرم‌های مختلف (Cross-Play)، عمر حالت آنلاین را در خطری جدی قرار می‌دهد. امید می‌رود که به واسطه‌ِ‌ی وجود سیستم Lobby بهینه‌ی این بازی و محتوای آینده، بازیکنان کماکان تمایل خود به تجربه‌ی Granblue Fantasy Versus را حفظ کرده و بازی را از مرگ آنلاین محفوظ بدارند.

Granblue Fantasy Versus؛ رویایی آسمانی

عنوان Granblue Fantasy Versus، مشابه دیگر عناوین جدید استودیوی «آرک سیستم ورکس» از موتور گرافیکی Unreal Engine استفاده کرده و حالتی ۲.۵ بعدی را به ارمغان می‌آورد. طراحی‌های زنده‌ شده‌ی Granblue Fantasy به لطف موتور یاد شده آنقدر زیبا هستند که این عنوان را به یکی از جذاب‌ترین کارهای استودیوی سازنده‌اش تبدیل کرده است. هرچند با این تفاسیر، یک ایراد در طراحی بازی وجود دارد و آن یکسان بودن طراحی اکثر دشمنان بخش RPG Mode است. محیط‌های بازی نیز از طراحی هنری بسیار خوبی بهره می‌برند، اما سازندگان می‌توانستند محیط‌های تاریک بیشتری را طراحی کنند، چرا که بسیاری ترجیح می‌دهند اکثر وقت خود را در محیط‌های تیره سپری کنند.  این بازی در زمینه‌ی موسیقی هم درخشان عمل کرده و با وجود اشخاصی مثل «آزوسا چیبا»، که سابقه‌‌ِ کار روی سری Final Fantasy را دارد، رضایت بازیکنان را با ارائه‌ی قطعات زیبا و مناسبش کسب می‌کند. اما بهترین بخش بازی به لحاظ صوتی، صداگذاری آن است. Granblue Fantasy Versus تقریبا ۹۰ درصد از صداگذاران محبوب انیمه‌ها و عناوین شرقی را به خدمت گرفته تا هیچ کم و کاستی را در جهت صداگذاری نداشته باشد.

سخن نهایی

Granblue Fantasy Versus بهترین اقتباس ممکن نیست، اما مجموعا عنوانی جذاب محسوب می‌شود. Roster بازی، محدود اما باهویت است که به لطف طراحی جذابش، هر بازیکنی را جذب خود می‌کند. RPG Mode، علیرغم نقوصی که دارد، حالتی بی‌نظیر و جالب بوده که چاشنی تازه‌ای را به عناوین Fighting می‌بخشد. اما بخش آنلاین بازی به سبب استفاده از Netcode قدیمی ضربه‌ی مهلکی خورده و متاسفانه خطر مرگ جامعه‌ی مجازی بازی بخاطر محدودیت‌هایش، چندان دور از انتظار نیست. اگر دنبال عنوانی هستید که شما را با دنیای حرفه‌ای Fighting آشنا کند، Granblue Fantasy Versus شروع بسیار خوبی است.

گیم‌پلی جذاب که هم برای آماتورها مناسب است و هم برای حرفه‌ای‌ها رضایت‌بخش
طراحی هنری دوست‌داشتنی
روایتی گیرا
حالت RPG Mode افزونه‌ای جالب است
Roster بازی متمایز و باهویت است
صداگذاری فوق‌العاده

استفاده از Netcode قدیمی که تجربه‌ی آنلاین را خراب می‌کند
اکثرا مراحل RPG Mode تکراری‌اند
نبود حالات بیشتر در بخش آفلاین
وجود Character Passهای فراوان
حالت Arcade Mode چندان رضایت‌بخش نیست



امتیاز بازی : 7.5 [خوب ]

تجربه یک بازی «خوب» حداقل انتظاری است که باید از یک بازی داشته باشیم، غیر از این است؟ دلایل مختلفی برای گرفتن این امتیاز وجود دارد. ممکن است بازی هیچگونه ایده تازه‌ای نداشته و تنها ایده‌های دیگر بازی‌ها را، هرچند خوب، باز استفاده می‌کند، گیم‌پلی تکراری و یا مشکلات فنی نیز می‌تواند از گونه مشکلاتی انگشت شماری باشد که این بازی با آن سر و کله می‌زند با این وجود بازی مخاطب خاص خود را خواهد داشت و در گوشه کنار دنیای خود چیز جذابی برای عرضه دارد/ به‌‌صورت کلی تجربه آن مفرح است.

خوب