چرا بازی‌های تک‌نفره بتسدا به‌صورت مداوم شکست‌های مالی می‌خورند؟

قانون نانوشته‌ای توی صنعت گیم هست که میگه بازی‌های خوب و هر از گاهی عالی، لزوما فروش خوبی ندارن. اگه باور نمی‌کنید یا دل‌تون مثال بارز می‌خواد یه نگاه به بازی‌های Bethesda بندازید (بتسدای ناشر، نه بتسدای استودیو). توی سال‌های اخیر بازی‌های مختلفی از طرف استودیوهایی که مال بتسدا بودن ساخته شدن که کیفیت واقعا بالایی داشتن، اما از لحاظ مالی با کله زمین خوردن و در نتیجه باعث شکست خوردن بازی شدن، حتی با وجود نمرات خیلی بالا از طرف منتقدین و وبسایت‌ها. این همه شکست پشت سر هم فقط می‌تونه یک دلیل داشته باشه. توی این مقاله می‌خوایم به همون دلیل بپردازیم، پس همراه پیکسل آرتس باشید.

البته که همه بازی‌های بتسدا دچار این نفرین نشدن. برای مثال بازی‌هایی که از طرف Bethesda Game Studios ساخته میشن همیشه موفقیت مالی خوبی رو تجربه می کنن. همین الان هم فروش بازی‌های الدر اسکرولز و فال‌اوت خیلی خوبن و بعد از چندین و چند سال هنوز هم برای شرکت سودآوری دارن. حتی بازی فال‌اوت ۷۶ که موقع عرضه اصلا چیز جالبی نبود الان به وضعیت ثابتی رسیده و عملکرد خوبی از خودش نشون میده. بازی استارفیلد هم قراره همین امسال منتشر بشه و اونطور که بوش میاد، فارغ از عملکرد فنی و کیفی، احتمالا یه موفقیت بزرگ تو زمینه مالی باشه. بجز BGS، باقی استودیوهای بتسدا همچین موفقیت تضمین شده‌ای ندارن و دائما در حال تجربه شکست مالی هستن.

این نفرین تقریبا از اوایل دوران PS4 و Xbox One به جون استودیوهای Bethesda افتاد. مقصر اصلی ماجرا قطعا کسی نیست جز خود ناشر (یعنی بتسدا)، و نکته عجیب اینجاست که با وجود شکست‌های مداوم، بتسدا درس عبرت نگرفت و باز هم به کاری که باعث شکست مالی می‌شد ادامه داد. بعد از اینکه بازی‌هایی مثل دیسانرد، ولفنشتاین و The Evil Within موفقیت‌های مالی نسبتا خوبی کسب کردن، روند نزولی بازی‌های بتسدا در سطح مالی شروع شد و بعد از اون جز Doom هیچ بازی‌ای از این شرکت نتونست فروش بالایی رو تجربه کنه. البته بین همه این بازی‌ها بعضی‌هاشون هم واقعا لایق فروش بد بودن، برای مثال RAGE 2 و Wolfenstein: Youngblood کیفیت پایینی هم داشتن، و فروش پایین هم به دلیل همین مسئله بود.

سال ۲۰۱۶ بود که دیسانرد ۲ منتشر شد، یه بازی فوق العاده که طرفدارهای ژانر مخفی‌کاری و بازی‌های ایمرسیو سیم عاشقش شدن. دیسانرد ۲ بهترین چیزی بود که آرکین تا اون موقع ساخته بود، یه بازی اکشن و مخفی‌کاری ناب، همراه سیستم قابل باور و تعامل‌گرا با خود بازیکن، که با توجه به کارهایی که توسط کاربر انجام می‌گرفتن تغییر پیدا می‌کرد و نشون می‌داد انتخاب‌های بازیکن چقدر اهمیت دارن. با وجود اینکه دیسانرد ۲ بهتر از اغلب بازی‌های بتسدا فروخت، اما باز هم کمتر از انتظارات ظاهر شد و نتونست به چیزی که سازنده و ناشر می‌خواستن برسه.

سال بعد بود که افزونه جداگانه ای نبازی با اسم Dishonored: Death of the Outsider منتشر شد و باز هم یه بازی خیلی خوب از آرکین دیدم، اما خیلی‌ها حتی از وجود این بازی هم خبر نداشتن (و خیلی‌ها هنوزم ندارن!). هر دو این بازی‌ها قربانی تبلیغات و بازاریابی ضعیف بتسدا شدن، مخصوصا Death of the Outsider. این بازی حتی روز انتشار هم سر و صدای خاصی ایجاد نکرد و انگار برای ناشر اهمیت زیادی نداشت. با وجود عملکرد خوب همه نسخه‌های دیسانرد و کسب نمرات بالا، Bethesda هیچوقت اون قدر که این مجموعه لایقش باشه براش وقت نذاشت و بازاریابی نکرد، و همین مسئله باعث شد بازی با شکست مالی بدی مواجه بشه.

البته تبلیغات ضعیف باعث قربانی شدن بقیه بازی‌های بتسدا هم شد. برای مثال The Evil Within 2 رو ببینید، این بازی یه اثر خیلی خوب توی ژانر ترس و بقا بود که توی خیلی از ابعاد از نسخه اول بهتر عمل کرد. The Evil Within 2 چند روز قبل از هالووین منتشر شد و با وجود ترسناک بودنش اصلا نتونست موفق عمل کنه. از روزی که توی ژوئن ۲۰۱۷ منتشر شد، تا روز عرضه توی ماه سپتامبر تقریبا هیچ تبلیغات خاصی برای The Evil Within 2 انجام نشد. حالا به لطف این بازاریابی خیلی بد، اصلا معلوم نیست که نسخه دیگه‌ای از The Evil Within ساخته میشه یا نه.

باز هم برگردیم سراغ آرکین. باقی بازی‌های این استودیو هم از شر نفرین بتسدا در امان نبودن و نتونستن فروش خوبی داشته باشن. سال ۲۰۱۷ بود که آرکین بازی‌ای ساخت با اسم Prey، و این عنوان گرچه کیفیت خیلی خوبی داشت، اما نه تونست سر و صدا بکنه، و نه تونست فروش خوبی داشته باشه. البته در کنار تبلیغات بد و بازاریابی ضعیف، Prey یه مشکل دیگه هم داشت و اون این بود که ایرادات فنی زیادی بازی رو احاطه کرده بودن. این ایرادات توی نسخه PC خیلی بیشتر بودن و همین باعث شد خیلی مخاطبین بازی هم دورش خط بکشن و سراغ تجربه‌اش نرن. توی نقد و بررسی‌ها هم همین موضوع خیلی پررنگ شد و در کنار بازاریابی بد، Prey رو قربانی کردن. بازی به‌روزرسانی‌های متعددی دریافت کرد و تونست ایرادات فنی رو حل کنه، اما کار از کار گذشته بود و دیگه کسی نمی‌خواست سراغ بازی بره. همه این موارد باعث شدن فروش Prey هم کمتر از حد انتظار ظاهر بشه و نتونه موفقیت‌آمیز قلمداد شه.

توی سال ۲۰۱۷ بتسدا یه بازی بزرگ دیگه هم داشت: Wolfenstein 2: The New Colossus. یه بازی شوتر اول شخص فوق العاده که همه چیز تموم بود و تونست تکامل مجموعه در مقایسه با نسخه قبلی رو نشون بده. بررسی‌ها هم خیلی خوب بودن و عملکرد کیفی بازی رو عالی توصیف کردن، اما متاسفانه در زمینه فروش همچین اتفاقی نیفتاد. بازی ولفنشتاین ۲ هم کمتر از حد انتظارات ظاهر شد، و این مسئله ارتباط شدیدی هم به موقع انتشارش داشت. این بازی توی ۲۷ اکتبر ۲۰۱۷ منتشر شد، می‌دونید دقیقا همون روز چه بازی دیگه‌ای عرضه شده بود؟ سوپر ماریو آدیسی! در طول یک ماه بعد، بازی هایی مثل گرن توریزمو اسپورت، فورتزا موتور اسپورت ۷، دستینی ۲، شدو آو وار و بله، The Evil Within 2 از طرف خود بتسدا هم منتشر شدن و کاری کردن که ولفنشتاین ۲ تحت الشعاع قرار بگیره. با وجود عرضه همه این بازی‌های بزرگ توی یک بازه مشابه، ولفنشتاین ۲ و اویل ویتین ۲ نتونستن چندان بدرخشن و برنامه‌ریزی افتضاح Bethesda باعث شد هر دو این بازی‌ها به چیزی که حق‌شون بود نرسن. حالا به لطف همون برنامه‌ریزی و تبلیغات ضعیف، معلوم ینست که اصلا ادامه‌ای براشون ساخته خواهد شد یا نه.

توی یک سال اخیر بتسدا دو تا بازی دیگه هم منتشر کرده: Deathloop و Ghostwire: Tokyo. هر دو این بازی‌ها برای پلی استیشن ۵ و PC منتشر شدن، و گرچه هنوز برای اعلام آمار فروش یکم زوده، اما با یه نیم نگاه به جدول فروش هفتگی بازی‌ها میشه فهمید که عملکرد مالی بازی‌هایی که اسم‌شون رو بردیم چندان جالب نبوده. در اصل فروش Ghostwire: Tokyo خیلی هم بد بوده انگار، چون گفته شد که این بازی موقع عرضه توی بازار ژاپن بیشتر از ۱۰،۰۰۰ نسخه نفروخته و یه شکست مالی دیگه برای بتسدا رقم زده. پس اگه بتسدا بعد از چند ماه دیگه اعلام کنه که فروش این بازی‌ها هم کمتر از انتظارات بود، نباید زیاد تعجب کرد. از لحاظ تبلیغاتی Deathloop توجه خیلی زیادی دریافت کرد، و پلی استیشن هم سرمایه‌گذاری زیادی روش انجام داد، و دقیقا خلاف این ماجرا برای Ghostwire: Tokyo اتفاق افتاد. هر دو این بازی‌ها انحصاری کنسولی هستن و وقتی برای ایکس باکس هم منتشر بشن، عملکرد بهتری از نظر مالی خواهند داشت.

با وجود همه حرف‌هایی که زدیم و آماری که بررسی کردیم و فهمیدیم که بتسدا از نظر تبلیغات و بازاریابی واقعا خراب کرده، آینده روشنی برای این شرکت وجود داره. دلیلش هم واضحه: تقریبا یک سال میشه که مایکروسافت اونها رو خریده و از این به بعد جزو استودیوهای ایکس باکس محسوب میشن.

اما چرا این اتفاق می‌تونه مهم یا خوب باشه؟ خب، مایکروسافت می‌تونه توی بخش بازاریابی به کمک بتسدا بیاد و بزرگ‌ترین نقطه ضعف اون‌ها رو پوشش بده، تا مثل قبل دچار اشتباه نشن و بازی‌هاشون رو دستی دستی نابود نکنن. یه موضوع دیگه هم اینه که بازی‌های بعدی بتسدا همون روز عرضه روی ایکس باکس گیم پس قرار می‌گیرن، و همین مسئله می‌تونه کمک خیلی زیادی به بهتر و بیشتر دیده شدن بازی‌‌هاشون بکنه. احتمالا Bethesda بازی ردفال رو هم همین امسال منتشر کنه، و باز هم احتمالا، این عنوان بتونه بهترین بازی آرکین از نظر تبلیغات و عملکرد مالی بشه. تا یک سال آینده بازی‌های Deathloop و Ghostwire: Tokyo هم به ایکس باکس و گیم پس میان، و این شکلی می‌تونن مخاطب خیلی بیشتری هم پیدا کنن. اگه همین روند واقعا اتفاق بیفته شاید بتونیم امیدوار باشیم که دنباله بازی‌هایی مثل دیسانرد، Prey، ولفنشتاین و Evil Within هم ساخته بشن.

هر چی هم باشه، آدمی به امید زنده است دیگه، مگه نه؟