بررسی بازی Hokko Life

بازی Hokko Life چیز جدیدی نیست. یعنی نه تاریخ عرضه جدیدی دارد و نه محتوایی که ارایه می‌دهد چندان تازه است. اما با این وجود الان موقعی است که می‌توان به سراغ آن رفت. بازی Hokko Life به معنای واقعی کلمه یک کپی ناقص از سری بازی‌های Animal Crossing و به خصوص نسخه آخر آن New Horizons به حساب می‌آید و هرچه در آن پیاده‌سازی شده، بهترش را می‌توان در Animal Crossing هم دید. ولی مشکل اینجاست که Animal Crossing به عنوان انحصاری بزرگ نینتندو فقط روی کنسول سوییچ قابل خریداری است و معمولاً هم بدون تخفیف و با قیمت شصت دلاری به فروش می‌رسد. ولی Hokko Life که همین پارسال به بازار آمده به‌عنوان یک بازی مستقل که گروه توسعه‌دهنده خیلی کوچکی داشته فقط بیست دلار قیمت دارد؛ همچنین همین الان که این مطلب نگارش می‌شود می‌توان بازی را در فروشگاه استیم با قیمت حراج پنج دلار تهیه کرد. با این شرایط بازی Hokko Life قطعاً اثر ارزشمندی است که در ادامه بیش‌تر به چرایی آن می‌پردازیم.

بازی از ترکیب ژانرهای مختلف مثل شبیه‌ساز شهرسازی، مزرعه‌داری و روابط اجتماعی شکل گرفته. در اینجا استرس و نگرانی تقریباً بی‌معنی است و مخاطب هدف، افرادی هستند که به دنبال تجربه‌ای آرامش بخش برای رهایی از فشارهای عصبی روزانه هستند. در واقع بازی شما را تا حد ممکن برای هیچ چیز مجازات نمی‌کند و برای انجام وظایفتان تحت فشارتان قرار نمی‌دهد. حتی اموری که در آثار مشابه مثل سری بازی Story of Seasons معمول هستند همانند نیاز به استراحت در Hokko Life حضور پررنگی ندارند. در اینجا خوابیدن فقط برای گذر زمان کاربرد دارد و شما می توانید صبح تا شب پشت سر هم کار کنید.

شما در ابتدای بازی یک شخصیت کودک می‌سازید. محدودیت‌های بازی از همان ابتدا خود را به رخ می‌کشند، زیرا آیتم‌هایی که برای ساختن شخصیتتان در اختیار دارید خیلی کم هستند. قهرمان بازی حین سفر با قطار خوابش می‌برد و به روستایی می رسد که ساکنانی حیوانی اما انسان‌گونه دارد. شما پس از ورود به روستای Hokko به تدریج با شخصیت‌های مختلف آشنا یا دوست می‌شوید و وظایف گوناگونی که به شما محول می‌کنند را انجام می‌دهید. در واقع زندگی مستقل‌تان را در روستایی کوچک و نسبتاً خالی شروع می‌کنید. در این روستا فعالیت‌های گوناگونی وجود دارد که جدید نیستند، یعنی در هر بازی مشابهی پیدا می‌شوند اما به هر حال تنوع قابل قبولی دارند. کارهایی مانند شکار حشرات، ماهیگیری، باغداری و مزرعه‌داری، یافتن منابع، ساخت و ساز خانه و ابزار و البته گشتن نقشه و… همه در کنار این که به خودی خود سرگرم‌کننده هستند طبعاً به پیشرفت شما در بازی هم کمک می‌کنند.

بازی در نهان خود نقش آفرینی است اما نه به این معنی که با انجام کوئست‌ها و اعمال جانبی امتیاز XP بگیرید. بلکه شما با جمع‌آوری منابع و کمک به دیگران می‌توانید به ابزارآلات بهتر دست پیدا کنید. همچنین تقریباً هر کاری در بازی به تجربه شخصیت اصلی می‌افزاید. از قطع کردن درختان تا دست تکان دادن برای دوستان یک سری چالش را تکمیل می‌کنند که با انجام آنان امکانات بیشتری از قبیل قابلیت عکاسی یا فعال کردن نقشه کوچک بالای صفحه و… برایتان فعال می‌شوند. همین سازوکار ساده که حتی کارهای اولیه‌ای مثل شکستن سنگ‌ها یا حتی راه رفتن هم به شما جایزه می‌دهند موجب می‌شوند که چرخه پیشرفت در بازی به این زودی‌ها خسته‌کننده نشود و تا مدت‌ها چیز تازه‌ای برای ارایه داشته باشد. اگرچه بازهم اگر بخواهیم بازی را با آثار بزرگ مقایسه کنیم Hokko Life به گرد پای سیستم‌های پیچیده زندگی و پیشرفت در چیزی مثل Sims 4 نمی‌رسد. حتی کشاورزی کردن هم در مقابل سری بازی Harvest Moon خیلی پیش پا افتاده و ابتدایی است. از طرف دیگر داستان بازی حرفی برای گفتن ندارد که به شما انگیزه پیشرفت بدهد.. همچنین کاراکترهایی که با آن‌ها صحبت می‌کنید نیز دیالوگ‌های مهمی ندارند و بیش‌تر از چاپلوسی کردن یا حرف‌های لوس و بی‌معنی بیان دیگری ندارند که بخواهید با آنان تعامل داشته باشید.

یکی از ویژگی‌های برتر بازی Hokko Life قابلیت ساخت و ساز انواع وسایل زندگی و تزیین خانه و شهر با پتانسیلی بی‌نهایت است. در واقع بازی یک رابط کاربری ویژه شبیه به نرم‌افزارهای گرافیک سه‌بعدی دارد که به شما اجازه می‌دهد با مواد مختلف هر چیزی دلتان خواست را بسازید، رنگ و تزیین کنید، در هر جایی از روستا و خانه‌تان قرار دهید و حتی آنان را به‌صورت آنلاین به اشتراک بگذارید. حتی قادر هستید تولیدات سایر بازیکنان جهان را هم دانلود و استفاده کنید. البته کار کردن با این قابلیت در روی کنسول‌ها کمی بدقلق است و عادت کردن به رابط کاربری آن کمی طول می‌کشد. البته بازی در چیزهایی مثل فیزیک حرکت راه رفتن یا حرکت دوربین هم بی‌ایراد نیست و به طور کلی کنار آمدن با کنترل‌های بازی مقداری زمانبر است.

بازی Hokko Life گرافیک کارتونی و شادی دارد و با وجود این که موجودات حیوانی طراحی‌های نچسب و غریبی دارند به طور کلی بازی از نظر هنری قابل قبول است. منتها از لحاظ فنی (حداقل روی نینتندو سوییچ که پلتفرم نگارنده است) با این که بازی در طول این یک سال آپدیت هم شده هنوز چنگی به دل نمی‌زد. از افت فریم گرفته تا فاصله دید بسیار پایین و اشیای سه‌بعدی با جزییات حداقلی و باگ‌ها، همه موجب می‌شوند نتوانیم بازی را از نظر بصری قابل قبول بدانیم.

در نهایت تأکید می‌کنیم بازی Hokko Life با تمام ایراداتش برای کسانی که دوست دارند بازی‌ای شبیه Animal Crossing: New Horizons را روی پلتفرم‌های غیر نینتندویی تجربه کنند حتماً ارزش تجربه دارد. اگرچه باید توقعات خود را در حد یک بازی کوچک مستقل پایین آورید. در غیر این صورت بازی Hokko Life همان چیزی است که پیش‌تر گفتیم، یعنی” یک کپی ناقص”.