۱۷ نوامبر سال ۲۰۰۸ بود که استدیوی Valve، اولین بازی اول شخص زامبی محور خود را منتشر کرد. چهار بازمانده‌ی بخت برگشته که در شهری پر از زامبی‌های خون‌خوار گیر افتاده‌اند و می‌خواهند آخرین شانس خود را برای زنده بیرون رفتن از شهری که در کوچه و پس کوچه‌هایش مرگی دردناک انتظار آنها را می‌کشد را امتحان کنند. این ایده‌ی پشت Left 4 Dead بود که در همه جا مثل بمب ترکید؛ از جدول‌های فروش استیم تا تمام گیم‌نت‌های ایران و هنوز هم که هنوز است نام این بازی از زبان گیمر‌ها پاک نمی‌شود. اما از آنجایی که Valve با عدد ۳ مشکل بخصوصی دارد، طرفداران این فرانچایز از ادامه‌ی آن، ناامید شدند. اما پس از گذشت ۱۰ سال از آخرین نسخه‌ی این سری، جانشین آن به نام Back 4 Blood معرفی شد تا طرفداران را بازهم به شهر مردگان ببرد تا آنها برای باری دیگر سمفونی خوش صدای تیر‌ها و بوی مرگ را حس کنند. با پیکسل آرتس در نقد و بررسی Back 4 Blood همراه باشید.
بازی Back 4 Blood یک شوتر اول شخص زامبی محور بر پایه همکاری یا Co-Op است که تمام تلاش خود را می‌کند تا راه پدر خود یعنی Left4Dead را ادامه دهد و در این راه هم تقریبا موفق است. بازی دارای ۳ حالت Co-Op ( همکاری )، PvP ( بازیکن در برابر بازیکن ) و Solo ( تک نفره ) می‌باشد که بسته به شرایط خود، بازیکنان می‌توانند به تنهایی یا با دوستان خود به نبرد زامبی‌ها بروند. همانند اکثر عناوین Co-Op، ما شاهد داستان آنچنانی نخواهیم بود و سازندگان هم از همان فرمول همیشگی استفاده کرده‌اند اما با کمی تغییر.
این بار به جای فرار از شهر، شما در نقش چهار بازمانده قرار می‌گیرید که به ویروس مقاوم هستند و برای انجام ماموریت‌های بخصوص مثل نجات گروهی از بازماندگان و یا نابود کردن یک پل برای بستن مسیر زامبی‌ها، مستقیم به دل خطر می‌روید تا با زامبی‌ها که بازی نام آنها را Ridden گذاشته، مبارزه کنید. اما بازی‌های Co-Op اغلب نیازی به یک داستان قوی ندارند تا مخاطب را ساعت‌ها پای خود میخکوب کنند چون این خود بازیکنان هستند که با خلق سناریو‌های هیجان انگیز برای خود داستانی منحصر به فرد می‌سازند. کمپین Back 4 Blood دارای چهار بخش مختلف است که در حال حاضر شامل ۳۳ مرحله می‌شود که برای تجربه‌ی کامل آن، شما به حدود ۸ الی ۱۰ ساعت زمان نیاز دارید.
و اما بخش PvP این عنوان به‌نام Swarm بازیکنان را در دو تیم انسان‌ها که همان شخصیت‌های کمپین هستند و زامبی‌ها قرار می‌دهد که باید در ۳ راند به نبرد با یکدیگر بروند. در هر راند، زامبی‌ها با XP برای خود قابلیت می‌خرند و بازمانده‌ها باید خود را برای حمله‌ی آنها با استفاده از ابزار دفاعی مثل سیم‌خاردار و… آماده کنند. اما متاسفانه این بخش از بازی، آنچنان هم چنگی به دل نمی‌زند و به شخصه با تجربه‌ی این بخش، از آن ناامید شدم. بالانس نبودن دو تیم و وجود صبر‌های طولانی بین هر راند کاملا ازار دهنده هستند و این بخش را تقریبا غیرقابل بازی می‌کنند.
در کنار تجربه‌ی Co-Op، بخش تک نفره یا Solo به دلیل هوش مصنوعی ضعیف Bot ها و نبود مشارکت و هماهنگی بین اعضای تیم اصلا تجربه‌ی خوبی را ارائه نمی‌دهد؛ برای مثال هم تیمی‌های شما آیتم‌های مختلف مثل بانداژ را بر نمی‌دارند و یا خود را مداوا نمی‌کنند و شما خودتان باید دست به کار شوید. البته آنها می‌توانند سلاح‌ها و آیتم‌های مختلف را برای شما مارک کنند تا شما آنها را بردارید. بزرگترین نکته‌ی منفی بخش Solo نبود هیچگونه پاداش برای اتمام مراحل است. مثلا شما با به اتمام رساندن کمپین بازی، کاراکتر‌های جدید برای شما باز نمی‌شوند که مسلما خوشایند نیست. درکل تا وقتی که مجبور نیستید، سمت این بخش نروید.
مراحل هم به خوبی طراحی شده‌اند و سازندگان در اینجا قصد داشته‌اند با تنوع دادن به ماموریت‌ها، تجربه‌ی بازیکنان را نسبت به مراحل از یک پیمایش ساده از نقطه‌ی A به B، تغییر دهند و آنرا هیجان انگیز تر کنند. البته ممکن است بازی در بخش‌های پایانی، کمی حس یکنواختی را به خود بگیرد. تنوع زامبی‌ها زیاد نیست و به پنج نوع خلاصه میشوند. همچنین بازیکنان برای کمی شجاعت به‌خرج دادن و اکتشاف در محیط، پاداش‌های خوبی دریافت می‌کنند اما باید مواظب باشند که این شجاعت بیش از حد نباشد چون ممکن است عواقب بدی در انتظار آنها باشد.
بزرگترین نکته‌ی مثبت Back 4 Blood، گیمپلی آن است. متلاشی کردن سر زامبی‌ها با تبر و آبکش کردن سیلی از زامبی‌ها بسیار رضایت بخش طراحی شده و Back 4 Blood در این زمینه، می‌درخشد. اسلحه‌ها در Back 4 Blood از تنوع مناسبی برخوردارند. از انواع شاتگان اتوماتیک گرفته تا مسلسل سنگین و اسلحه‌های تک تیر‌انداز و بخاطر پیاده سازی خوب سیستم لگد، ما شاهد هندلینگ عالی در اسلحه‌ها هستیم که حسی واقع‌گرایانه را به کاربران القا می‌کند؛ هرچند خشاب گذاری اسلحه‌ها فقط یک انیمیشن دارد و بعضی نکات مثل ماندن یک فشنگ در تفنگ در صورت خالی نکردن کامل خشاب و نبود نیاز کشیدن Reciever برای عوض کردن خشابی که به اتمام نرسیده رعایت نشده و کمی توی ذوق می‌زنند.
همچنین بازیکنان می‌توانند در طول بازی، با خرید از فروشگاه در اتاق امن هر مرحله یا با کاوش در محیط بازی و پیدا کردن قطعات، اسلحه‌های خود را شخصی سازی کنند و با نصب دوربین، خشاب بزرگتر یا صدا خفه‌کن کارایی سلاح خود را ارتقا دهند. البته سلاح‌های قوی تنها ملاک نیستند، شما و تیم‌تان باید هماهنگی و تاکتیک درستی داشته باشید تا بتوانید از پس زامبی‌های جهش یافته که اغلب با هدف قرار دادن نقاط ضعف آنها از پای در می‌آیند، و سناریو‌های مختلف بازی جان سالم به در ببرید. حس نبرد با یک لشکر زامبی در فضای بسته یا جنگیدن با یک Ogre که یکی از باس‌های غول پیکر بازیست می‌تواند آدرنالین را در خون شما منفجر کند تا هیچوقت تجربه‌ی دلهره اور و هیجان انگیز خود را فراموش نکنید.
می‌رسیم به سیستم کارت‌ها، چیزی که Back 4 Blood را منحصر به‌فرد می‌کنند. بازیکنان می‌توانند قابلیت‌های کاراکتر خود را با استفاده از کارت‌ها شخصی سازی کنند. با اتمام هر مرحله، شما امتیاز دریافت می‌کنید که می‌توانید در کمپ اصلی خرج کنید و کارت‌های مختلف به‌دست آورید. کارت‌ها شامل سه دسته‌ی دفاعی، تهاجمی و متفرقه میشوند که بسته به نقش شما در تیم و سبک بازی‌تان شما باید دسته‌ی مخصوص خود را بچینید تا بتوانید نهایت استفاده را از شخصیت خود، ببرید. همچنین کارت‌هایی که باز می‌کنید، مختص به همان بخش هستند و شما نمی‌توانید کارت‌های Co-Op را در PvP استفاده کنید.
هر ۸ شخصیت قابلیت‌های مخصوص خود را دارد که شامل یک قابلیت انفرادی و یک قابلیت تیمی میشوند مثلا، شخصیت Hoffman ظرفیت مهمات تیم را افزایش می‌دهد و همچنین به‌عنوان قابلیت انفرادی یک نارنجک بیشتر حمل می‌کند یا شخصیت Walker مقدار سلامتی گروه را بیشتر می‌کند و قابلیت شخصی‌اش وارد کردن Damage بیشتر به دشمنان است. البته جدا از این موضوع، Back 4 Blood از مکانیکی به‌نام Corruption Cards استفاده کرده که ارزش تکرار آنرا بسیار بالا میبرد و تجربه‌ی شما را در هر سری بازی کردن، از دفعه‌ی قبلی متفاوت تر می‌سازد. Corruption Cards کارت‌هایی هستند که در اول هر مرحله فعال میشوند و باعث میشوند روند گیمپلی بازی تغییر کند. مثلا ممکن است محیط بازی را مه غلیظ پر کند یا اینکه زامبی‌ها زره پوش شوند و به دنبالتان بیافتند!
Back 4 Blood همچنین از نظر بصری و گرافیکی در سطحی عالی قرار دارد؛ کیفیت بافت‌ها بسیار مطلوب می‌باشند و طراحی مدل شخصیت‌ها و سلاح‌ها به ظرافت و به زیبایی انجام شده است. افکت‌های مختلف نیز به خوبی پیاده سازی شده‌اند و ما شاهد افکت‌های جالبی همچون ریختن گوشت و خون زامبی‌ها بر روی سلاح‌ها و یا شخصیت‌ها هستیم. خوشبختانه سازندگان توانسته‌اند Back 4 Blood را به خوبی بهینه کنند و از نظر فنی، بازی مشکلی ندارد. حتی در نبرد‌های سنگین با چندین لشگر زامبی در محیط‌های بزرگ، فریم ریت بازی روی ۶۰ قفل بوده و هیچگونه افت فریمی مشاهده نمی‌شود. بخش صداگذاری هم توانسته به خوبی جلوه‌ی یک دنیای آخرالزمانی بسیار ترسناک را مخصوصا با Jumpscare هایش که شما را تا مرز سکته می‌برند به نمایش بگذارد.
سخن آخر. استدیوی Turtle Rock توانست با یک بازگشت خونین، Back 4 Blood را به یک جانشین قاطع و قابل برای Left 4 Dead تبدیل کند. البته بازی از مشکلات بزرگی در زمینه‌ی کمپین تک نفره و بخش PvP رنج میبرد اما این باعث نمی‌شود که از گان‌پلی عالی، مکانیزم‌های منحصر به فرد گیمپلی و آدرنالین خالص لذت نبرید. اگر عاشق تیکه پاره کردن زامبی‌ها و تجدید خاطرات خوب خود از Left 4 Dead هستید، حتما Back 4 Blood را تجربه کنید.
نقد این بازی بر اساس دو نسخه‌ی ایکس باکس سری ایکس و اس انجام شده است.
استدیوی Turtle Rock توانست با یک بازگشت خونین، Back 4 Blood را به یک جانشین قاطع و قابل برای Left 4 Dead تبدیل کند که با وجود مشکلاتی در بخش Solo و PvP هنوز هم اثری قابل ستایش است و لحظات نفس گیر و هیجان انگیزی را برای شما و دوستانتان به ارمغان می‌آورد.
+ مبارزات چالش برانگیز و نفس گیر
+ ارزش تکرار بالا
+ تجربه‌ی فنی،بصری و صوتی مطلوب
- بخش PvP فوق العاده ضعیف
- کمی یکنواختی در مراحل اخر بازی
