Resident Evil یکی از بزرگترین مجموعه‌های صنعت بازی‌های ویدئویی بوده که سازنده‌اش یعنی کپکام، چند سالی است که به فکر بازنشر و یا بازسازی عناوین قدیمی و محبوب آن افتاده است. نسخه‌ی بازسازی شده‌ی دومین Resident Evil برای شخص من یک غافلگیری هیجان‌انگیز بود. بازی موفق شده به نقطه‌ای برسد که همه‌چیز را با هم داشته باشد؛ حس نوستالژی، المان‌های کلاسیک مجموعه، داستانی آشنا ولی هنوز جذاب برای طرفداران قدیمی و گرافیکی خارق‌العاده، در کنار گیم‌پلی مدرن و لذت‌بخش و … برای مخاطبان جدید. کپکام به فرمول بی‌نظیری دست پیدا کرده بود که همه از آن راضی بودند، نتیجه‌ای که کپکام با ساخت Resident Evil 6 سعی داشت به آن دست پیدا کند و شکست سختی خورده بود. چند روزی می‌شود که نسخه‌ی دموی بازی Resident Evil 3 در دسترس قرار گرفته و زمان زیادی هم تا انتشار بازی باقی نمانده است، به همین دلیل قصد داریم تا نگاهی اجمالی به این دمو داشته باشیم و ببینیم که باید منتظر چه چیزهایی در این بازی باشیم. با پیکسل آرتس همراه باشید.
از اداره‌ی پلیس به کف خیابان
اولین تفاوت مهم Resident Evil 3 نسبت به نسخه‌ی دوم، تغییر اساسی در محیط است. Resident Evil 2 به دنبال قسمت اول، در محیط‌های بسته و تنگ جریان داشت. راهروهای باریک، اتاق‌های کوچک و درهایی که هرگز نمی‌دانید چه چیزهایی پشت آن‌ها منتظر شماست. همین محیط‌ها بخش مهمی از ترسناک بودن بازی را به دوش می‌کشیدند. این بار اما تقریباً تمام بازی در محیط‌های سرباز و کف خیابانهای راکن‌سیتی جریان دارد و این موضوع نه تنها باعث از بین رفتن بار ترس بازی نشده، بلکه باعث ایجاد شکل دیگری از ترس نیز شده است.
اتمسفری که خیابانهای شهر خلق کرده، حتی بیشتر از آن راهروهای تنگ و تاریک قسمت دوم باعث وحشت شما می‌شوند، اما چطور؟ راستش را بخواهید بودن در فضاهای بسته ( چه عمارت اسپنسر باشد و چه اداره‌ی پلیس راکون سیتی) باعث القای این حس می‌شود که همه‌ی این اتفاقات ترسناک، محدود به همین ساختمان است و بیرون از اینجا حتما مکان امنی برای پنهان شدن پیدا می‌شود، ولی دیدن خیابانهای غرق در آتش، خون و مردگانی که راه می‌روند، چنان حس آخرالزمانی‌ای را به شما القا می‌کند که گویی در انتهای خلقت ایستاده‌اید و دیگر راهی برای نجات نیست. مخصوصاً اگر سر و کله‌ی یک دوست قدیمی پیدا شود…
خانم‌ها و آقایان، نمسیس!
وقتی از Resident Evil 3 صحبت می‌کنیم، اولین تصویری که جلوی چشمان بی‌نوایمان می‌آید نه تنها جمال دل‌ربای جیل ولنتاین نیست، بلکه چهره‌ی ترسناک و آزاردهنده‌ی نمسیس است. همان هیولای واقعاً بی شاخ و دمی که قبل از حضورش در تصویر، صدایش باعث نشستن عرق سرد بر پیشانی بازیکن می‌شود، همان صدای دلهره‌آوری که Stars را در کشیده‌ترین حالت ممکن‌اش تکرار می‌کند.
نمسیس به قدری در بازی اصلی قدرتمند بود و به قدری باعث ترس و وحشت می‌شد که همیشه چند دقیقه‌ای را پشت یک در و با این فکر که آیا جناب نمسیس پشت در ایستاده یا نه می‌گذراندیم. در نسخه‌ی دمویی که تجربه کردیم چیز زیادی از این بزرگوار نمی‌بینیم و حضورش محدود به یکی دو دقیقه‌ی پایانی دمو می‌شود و البته که همان یکی دو دقیقه کافی‌است تا بفهمیم نمسیس هیچ شباهتی با آقای ایکس از Resident Evil 2 ندارد. هرچه آقای ایکس کند بود، نمسیس سریع است؛ هرچه رد شدن از کنار آقای ایکس راحت بود، رد شدن از کنار نمسیس بدون ضربه خوردن کاری تقریباً ناممکن است؛ اگر با شلیک چند گلوله به آقای ایکس می‌توانستید چند ثانیه‌ای برای خود وقت بخرید، اینجا باید گلوله‌‌های بیشتری را خرج این امر کنید. نمسیس با کسی تعارف و شوخی ندارد ثانیه به ثانیه حضورش در دمو این موضوع را فریاد می‌زند.
امیدواریم که نمسیس در نسخه‌ی نهایی بازی هم به همین ترسناکی و بی‌تعارفی که در دمو دیدیم باشد، ولی اگر فکر کرده‌اید که نمسیس بزرگترین دشمن شما در بازی‌است، سخت در اشتباهید.
همان دشمن قدیمی
یادم است جمله‌ی معروفی برای نسخه‌ی اصلی Resident Evil 3 گفته می‌شد که «بزرگترین دشمن شما، کوله‌پشتی شماست».
حداقل در نسخه‌ی دمو، جمله‌ی فوق‌الذکر شدیداً صادق است. سیستم کوله‌پشتی یا همان Inventory بازی کاملا مشابه با Resident Evil 2 طراحی شده ولی چیزی که باعث سخت شدن ماجرا می‌شود، ظرفیت آن است. کوله پشتی، ضمن اینکه باید سلاح‌های جیل را در خود جای دهد، وظیفه‌ی نگه‌داری از مهمات، آیتم‌های شفادهنده، مواد اولیه‌ی ساخت و ساز و آیتم‌های مهم در روند بازی را دارد و وجود فقط هشت اسلات ذخیره‌سازی، کار مدیریت را سخت‌تر می‌کند؛ البته با توجه به Resident Evil 2 و ظاهر رابط کاربری، این inventory کوچک، گسترش پیدا خواهد کرد و کار را برای بازیکن راحت‌تر می‌کند.
بازی به همان اندازه‌ای نسبت به بازسازی نسخه‌ی دوم تغییر کرده که نسخه‌‌های اصلی نسبت به هم تغییر کرده بودند و این یعنی قسمت سوم هم مانند نسخه‌ی اصلی خود روند سریع‌تر و اکشن‌تری را نسبت به بازی قبلی دارد، این به معنی حضور سلاح‌های هجومی‌تر و مهمات بیشتر و در نتیجه فضای کم‌تر در کوله‌پشتی است.
در نهایت و با توجه به روند خارق‌العاده‌ای که کپکام در این نسل پیش رو گرفته و همچنین تجربه‌ی درجه یکی که بازسازی قبلی از این مجموعه برایمان داشت، می‌توان از کیفیت حدودی بازی اطمینان داشته و با خیال راحت به سراغ تجربه‌ی بازی رفت.
لازم به ذکر است که به دلیل اختلالات شدید اینترنت در چند روز اخیر، موفق به تجربه‌ی دموی بخش چندنفره‌ی بازی، تحت عنوان Resistance نشدم و امکان صحبت پیرامون آن را ندارم. برای خواندن درباره‌ی این بخش، منتظر بررسی مفصل Resident Evil 3 از پیکسل آرتس باشید.
دمتون گرم عجب مطلبی?
ممنون از شما بابت مطالعه متن.
خیلی جامع و کامل بود
خوشحالم که مطالعه کردید.