بررسی بازی NBA 2K20

همیشه معتقد بوده‌ام که بازی‌های سالیانه‌ی ورزشی، بزرگ‌ترین رقیب‌شان نسخه‌ی سال قبل‌شان است. آن کسی که FIFA دوست دارد باز هم FIFA می‌خرد و کسی هم که از بچگی با PES بزرگ شده، همان انتخاب اول‌اش خواهد بود. چیزی که شاید جلوی آن‌ها را از خرید نسخه‌ی جدید فرنچایز محبوب‌شان بگیرد، عملکرد نسخه‌ی قبلی آن‌ فرنچایز است. در ورزش بسکتبال اما قضیه به این گونه است که جز NBA 2K گزینه‌ی خاص دیگری ندارید. اختلاف کیفی این فرنچایز با NBA Live خیلی زیاد است (اگرچه NBA Live 18 بازی چندان بدی نبود) و اگر منصف باشیم گیم‌پلی NBA 2K هم مشکل خاصی ندارد. با این حال، سیاست‌های ۲K در قبال پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای در سال‌های گذشته خصوصا پارسال خون خیلی‌ها را به جوش آورد و خیلی‌ها از همان ابتدا نسبت به NBA 2K20 هم روی خوشی نشان ندادند. در ادامه‌ی مطلب، بررسی می‌کنیم که آیا NBA 2K20 توانسته ضمن حفظ سنت‌های همیشگی، کاری کند که معترضان هم آرام شوند یا خیر. با پیکسل آرتس همراه باشید.

هسته‌ی اصلی گیم‌پلی NBA 2K20 نسبت به گذشته تا حد زیادی دست‌نخورده باقی مانده است. البته، این نکته‌ی نگران‌کننده‌‌ای نیست. گیم‌پلی این فرنچایز چندین و چند سال است که در بهترین سطح ممکن قرار داشته و در واقع فقط خود ویژوال کانسپتس (Visual Concepts) به عنوان استودیوی سازنده‌ی این فرنچایز است که می‌تواند استانداردهای شبیه‌سازهای بسکتبال را بالاتر ببرد. چیزی که گیم‌پلی بازی را حتی نرم‌تر از قبل هم کرده، اضافه شدن یک سری انیمیشن جدید به بازی است. با اضافه شدن این انیمیشن‌ها، حرکات بازیکنان از همیشه به واقعیت نزدیک‌تر است. شما حس می‌کنید که واقعا در یک سالن بسکتبال قرار گرفته‌اید و باید برای پیروزی بجنگید. درست حمله کردن و دفاع کردن در بازی واقعا اهمیت دارد. دفاع کردن در بازی سخت نیست ولی ماهر شدن در آن تمرکز و تجربه می‌طلبد. باید بدانید چه زمانی برای بازپس‌گیری توپ یورش ببرید، چه زمانی سعی کنید جلوی شوت‌زنی را بگیرید و چه زمانی برای جلوگیری از ریباند بپرید.

سیستم حمله کردن هم به همین ترتیب عمل می‌کند. در حالی که بازی لزوما سخت نیست، ولی این که بدانید چه زمانی باید شوت بزنید، چه زمانی دریبل و چه زمانی پاس‌کاری بهترین گزینه به شمار می‌رود، نیازمند فکر و تصمیم‌گیری به‌موقع است. استفاده از ویژگی‌ Perfect Shot (که EA Sports هم سال پیش با الگوبرداری از آن Timed Finish را به FIFA اضافه کرد) خودش داستان متفاوتی دارد و باید با حافظه‌ی عضلانی از آن نهایت استفاده را ببرید. آشنایی با گیم‌پلی بازی ساده و ماهر شدن در آن چالش‌برانگیز است، دقیقا چیزی که یک بازی ورزشی نیاز دارد تا مخاطب را به خود معتاد کند. اگر از طرفداران قدیمی باشید که همه‌چیز را بلد هستید و اگر هم تازه‌وارد، بخش آموزشی مناسب بازی شما را با زیر و بم گیم‌پلی آشنا می‌کند. نکته‌ی دیگر شباهت حرکات بازیکنان مطرح به کارهای آن‌ها در مسابقات واقعی‌ست. دانک‌های لبرون جیمز و استایل شوت زدن امثال استفن کری بسیار نزدیک به نمونه‌ی واقعی است و این مسئله خیلی خوب می‌تواند طرفداران ورزش مفرح بسکتبال را هیجان‌زده کند.

از اضافات نسخه‌ی امسال می‌توان به اضافه شدن لیگ NBA بانوان یا WNBA برای اولین بار به فرنچایز اشاره کرد. نکته‌ای که شاید برای یک عده بی‌اهمیت باشد ولی قطعا طرفداران خاص خود را دارد و می‌تواند بانوان طرفدار به ورزش و بازی‌های ویدئویی را به وجد آورد. فارغ از این مسئله، دیگر مودهای همیشگی به قوت خود باقی هستند. در بخش myCareer شاهد روایت داستانی جالب هستیم. در Neighborhood می‌توان کارهای مختلفی انجام داد و راستش باید بگویم که احتمالا این بهترین بخش داستانی یک بازی ورزشی در نسل هشتم است. البته که امسال بخش‌ داستانی خاصی در بازی‌های EA Sports وجود ندارد و به‌طور خودکار، بخش myCareer از NBA 2K20 مهم‌ترین قدم در ارائه‌ی داستان در یک بازی ورزشی در سال ۲۰۱۹ تلقی می‌شود. نکته‌ی مهم در این بخش امکان ساخت چند Build مختلف برای کاراکتر است. از سوی دیگر، تمرکز روی آن پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای کذایی نسبت به سالیان قبل کمتر شده و تجربه‌ی این بخش را خیلی طاقت‌فرسا نکرده است.

دیگر بخش بازی که خیلی مهم است، myTeam نام دارد. این بخش عملکردی شبیه به FIFA Ultimate Team دارد. در این بخش، شما با شرکت در مسابقات و چالش‌های تک و چندنفره، سعی می‌کنید تا تیم بسکتبال رویایی خود را از میان بازیکنان قدیمی و جدید این رشته‌ی ورزشی بسازید. مشکل اصلی این بخش، این است که رسما شما بدون خرج کردن پول نمی‌توانید پیشروی خوبی در زمان محدود داشته باشید. مشکل دیگر این بخش، نبود یک سیستم مچ‌میکینگ کارآمد است. شما با یک تیم کاملا ضعیف در بخش myTeam به تیم‌هایی خیلی قوی برمی‌خورید که مشخص است صاحبان آن‌ها با پرداخت پول واقعی و خرید واحد پولی درون‌بازی، توانسته‌اند به آن تیم‌ها دست پیدا کنند. این حس به شما دست می‌دهد که انگار بازی از قصد آن‌ها را به جان شما می‌اندازد تا شما هم دست به جیب شوید!

جلوه‌های بصری سری NBA 2K همیشه در سطح بالایی قرار داشته است. نسخه‌ی امسال هم از این قاعده مستثنی نیست. مدل‌های بازیکن‌ها طبیعی‌ست و انیمیشن‌های چهره‌ی آن‌ها هم واقعا خوب از آب درآمده است. بازی روان اجرا می‌شود و جو سالن هم خیلی خوب شما را به خود جذب می‌کند. با این که شاهد یک انقلاب گرافیکی در بازی نیستیم (و تا شروع نسل بعدی هم نباید چنین انتظاری را از بازی داشت)، ولی کماکان بازی آن‌قدری خوش‌رنگ و لعاب به‌نظر می‌رسد که ایرادی از آن به لحاظ گرافیکی نتوان گرفت.

بحث بعدی در مورد جنبه‌های صوتی بازی است. خوشحالم که سازندگان فرنچایز سال‌هاست که در زمینه‌ی انتخاب آهنگ‌هایی که می‌خواهند برای منوها لایسنس کنند سلیقه به خرج می‌دهند. امسال هم شاهد لایسنس شدن آهنگ‌های جذابی از سبک‌های مختلف هستیم که طیف وسیعی از سلایق را پوشش می‌دهند. نکته‌ی جالب اینجاست که آهنگ‌ها اتفاقا به درد منوهای یک بازی ورزشی هم می‌خورند و متناسب انتخاب شده‌اند. وجود گزارشگران و مفسران که به‌شکل جالبی بازی را گزارش و بررسی می‌کنند باعث می‌شود تا مخاطب کامل در جریان بازی غوطه‌ور شود. میان‌برنامه‌ها این حس را به شما می‌دهند که انگار در حال تماشای یک مسابقه‌ی واقعی بسکتبال هستید و همه‌ی این‌ها، خوش‌ذوقی سازندگان را به رخ می‌کشد.

NBA 2K20 را به طرفداران بسکتبال به سادگی می‌توان توصیه کرد. اگر از کسانی هستید که آشنایی قبلی با این فرنچایز ندارند هم باز گیم‌پلی بازی به خوبی می‌تواند شما را با خود همراه کند. بخش myCareer نیز نشان می‌دهد که داستان‌گویی در بازی‌های ورزشی هم می‌تواند موفق باشد. با این حال، سیاست‌های سودجویانه‌ی ناشر برای سوق دادن مخاطب به پرداخت پول واقعی برای به دست آوردن واحد پولی مجازی درون بازی کار اشتباهی‌ست که قبلا هم انجام شده بود و گیمرها به آن اعتراض کردند. اگرچه امسال یک مقدار از دوز این سیاست کم شده‌ (تنها در بخش myCareer) ولی باز هم رد پای آن را در مهم‌ترین مود آنلاین بازی یعنی myTeam می‌توان دید که خود یک توهین به مخاطب است.

بخش myCareer و تمرکز کمتر آن روی پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای نسبت به قبل
گیم‌پلی قدرتمند
جلوه‌های بصری خوب
جنبه‌های صوتی قابل‌توجه

مهم‌ترین بخش بازی یعنی myTeam هنوز به‌شدت روی پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای می‌چرخد و مچ‌میکینگ بازی طوری عمل می‌کند که انگار ناشر شما را مجبور می‌کند که پول واقعی پرداخت کنید



امتیاز بازی : 8 [عالی ]

این بازی ارزش زمان و هزینه شما را دارد. این بازی تغییری «پایه‌ای» در ژانر خود ایجاد نمی‌کند و تنها به تقویت پایه‌های گذاشته شده توسط بازی‌های بزرگ بسنده می‌کند. مطمئنا طرفداران ژانر بازی از آن لذت می‌برند. در این بین مشکلاتی نیز در بازی دیده می‌شود که البته بخاطر کیفیت دیگر بخش‌ها، تاثیر آن‌ها را به‌ندرت حس می‌کنیم. ممکن است در این بین مشکلاتی وجود داشته باشد اما به‌هیچ‌عنوان به تجربه اصلی بازی لطمه‌ای وارد نمی‌کند.

عالی