بازی Greak: Memories of Azur یک اکشن ماجرایی دوبعدی است که در فضاسازی تنه به تنه بازی‌های معروفی مثل سری ori می‌زند اما متأسفانه با تمام زیبایی سمعی و بصری که دارد در ارائه تجربه‌ای روان از گیم پلی شکست می‌خورد. داستانGreak در مورد خواهر و برادرانی است که در میانه دنیایی که مورد هجوم موجوداتی خطرناک است گیر افتاده‌اند. گریک که کوچک‌ترین عضو خانواده است باید خواهر و برادر بزرگ‌ترش را پیدا کرده و به همراه آنان کشتی پرنده روستایشان را برای فرار از شر دشمنان، تعمیر کند.
طراحی مراحل یا در واقع نقشه بزرگ بازی بر مبنای همین همکاری سه نفره بنا شده است. سه شخصیتی که شما کنترل می‌کنید هرکدام قابلیت‌های مخصوصی جهت پیمایش محیط و مبارزه دارند. از این جهت سکو‌ها و معماها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که خیلی جاها را بتوان با هر کاراکتر دلخواه پشت سر گذاشت و در عین حال برای برخی موارد دیگر همکاری و استفاده از قابلیت‌های خاص کاراکتر‌ها ضروری است. این نیاز به همکاری و پیدا کردن راه حل‌های خلاقانه بازی جالب است اما یکی از نقاط ضعف اصلی بازی نیز از همین موضوع سرچشمه می‌گیرد.
شما اگر بخواهید از مانعی بپرید یا از راهی عبور کنید می‌توانید با زدن یک دکمه کاری کنید که هر سه کاراکتر با هم حرکت کنند. مثلاً وقتی دکمه پرش را زدید آن‌ها هر سه با هم می‌پرند. این کار برای موانع ساده یا مسیرهای هموار مشکلی ایجاد نمی‌کند. مشکل از جایی شروع می‌شود که محیط کمی پیچیده شود و نیاز به حرکات دقیق و سریع داشته باشید. در این حالت کنترل هم‌زمان کاراکتر‌های بازی بی‌فایده و تقریباً غیرممکن است. بدین گونه شما باید تقریباً همه این‌گونه راه‌ها را برای هر کاراکتر جداگانه بپیمایید، انگار که بازی مجبورتان می‌کند آن را سه بار تا آخر بروید! محیط بازی درست همانند آثار سبک مترویدوانیا بزرگ و پر از راه‌ها و اتاق‌های پیچ‌درپیچ است و به طور کلی پیمایش نقشه با سه کاراکتر در این بازی کاری خسته کننده و حوصله سر بر به‌حساب می‌آید.
بدتر از همه این‌که بازی به غیر از یک نقشه سرزمینی کلی، نقشه کوچکی ندارد که مکان حضور شما در سیاهچاله‌ها و غارهای پیچیده بازی را نشان دهد. بلکه باید راه‌ها و محل حضور پازل‌ها و نقاط ذخیره‌سازی و… را به خاطر بسپارید تا در صورت لزوم به آنان مراجعه کنید! حقیقتاً نبود نقشه به رنج شما در این بازی می‌افزاید.
البته بازی یک قابلیت سفر سریع دارد که محدود است و فقط شما را به یک نقطه از یک منطقه می‌فرستد و بازهم نیاز به یادآوری مسیرهای آن محیط و پیمایش چند باره راه‌ها دارید؛ به‌خصوص که بعضی مأموریت‌های بازی شما را مجبور به بازگشت به مکان‌هایی تکراری می‌کنند. ای‌کاش بازی حداکثر دو کاراکتر داشت یا از قابلیت بازی همکاری بهره میبرد یا حداقل هوش مصنوعی مناسبی برای سایر کاراکتر‌ها که در حال کنترلشان نیستید تعبیه می‌شد تا ریتم بازی حفظ شود. در حال حاضر شما بعضی مواقع به نرمی در حال کنترل بازی هستید و اکثر اوقات هم باید به‌صورت رفت و برگشتی کاراکتر‌ها تغییر دهید و یکسره مراقب باشید بلایی سر یک کدامشان نیاید، چراکه اگر یکی از آنان مثلا داخل تله‌ای بیفتد به آخرین محل ذخیره‌سازی بازمی‌گردید.
بدبختانه مبارزه‌ها نیز از این قاعده‌ی سختی کنترل سه شخصیت بازی مستثنا نیستند. بازی دشمنانی دارد که برای چنین ژانری متنوع و در عین حال چالش برانگیز هستند اما دوباره همان قضیه کنترل کاراکتر‌ها موجب می‌شود که به‌خصوص در زمان نبرد با باس‌های بازی کلافه شوید. باس‌ها معمولاً نیاز به جاخالی دادن و حملات به‌موقع دارند اما تصور کنید دو سه کاراکتر دارید که باید در عین حال مراقب جان تمامی آنان باشید چون اگر یکی بمیرد همه شکست می‌خورند. در این حالت واقعاً مبارزات به جای هیجان‌انگیز بودن بیشتر نامردی هستند! به طور کلی گیم پلی بازی Greak: Memories of Azur قربانی کنترل سخت و حوصله سر بر کاراکتر‌هایش شده. شاید اگر سازندگان بازی اصلاً از حضور چند شخصیت قابل کنترل صرف نظر می‌کردند اثر بسیار بهتری به تولید نهایی می‌رسید.
اما تمام ضعف‌های بازی را می‌توان با مشاهده دنیای بسیار زیبای بازی Greak: Memories of Azur تا حدودی فراموش کرد. دنیایی رنگارنگ و مملو از تصویرسازی‌های دستی و چندلایه که موجب می‌شوند محیط دوبعدی بازی، پرسپکتیو اتمسفر بسیار چشم‌گیری داشته باشد و حس عمق به مخاطب منتقل شود. پویانمایی‌های کوتاه داستانی بازی هم باوجود محدودیت و همچنین ساده سازی چهره انسان‌ها، احساس برانگیز و خیره کننده هستند و انگیزه‌ای برای پیشبرد داستان به‌حساب می‌آیند. همه این‌ها با یک موسیقی ارکستری با سازهای متنوع ترکیب شده‌اند تا حضور در دنیای سرزمین Azur متبوع و گیرا باشد. البته دیالوگ‌های طولانی و بی صدای بازی شاید موجب شوند که پس زمینه داستانی دنیای این بازی چندان برایتان مهم نشود.
در انتها می‌توان گفت که بازی Greak: Memories of Azur به‌صورت کلی حداقل در زمینه گیم پلی اثر چندان موفقی نیست، اما اگر ویژگی‌های هنری آن را بپسندید می‌توانید ایرادات آن را نادیده گرفته و از بازی لذت ببرید.
بازی Greak: Memories of Azur به‌صورت کلی حداقل در زمینه گیم پلی اثر چندان موفقی نیست، اما اگر ویژگی‌های هنری آن را بپسندید می‌توانید ایرادات آن را نادیده گرفته و از بازی لذت ببرید.
پازل‌ها و سکوبازی‌های استاندارد
دیالوگ‌های طولانی و بی‌صدا
نبود نقشه‌ای مناسب
