بررسی بازی The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered
بازگشت به قلب Cyrodiil، اینبار با چشمانی تازه
سالهاست که نام The Elder Scrolls با مفاهیمی چون آزادی، ماجراجویی، و دنیاسازی غنی گره خورده است. از Morrowind گرفته تا Skyrim، هر نسخه تجربهای منحصربهفرد از زندگی در قارهی Tamriel را ارائه کرده. اما اگر از طرفداران قدیمی این سری باشید، احتمالاً نامی در ذهنتان پررنگتر است: Oblivion.
در سال ۲۰۰۶، The Elder Scrolls IV: Oblivion با انقلابی در گرافیک، سیستم مبارزهی پویا، و داستانی دربارهی دروازههای دوزخ، عرضه شد و توجه میلیونها گیمر را جلب کرد. اما حالا و در سال ۲۰۲۵، نسخهی بازسازیشده (Remastered) این بازی کلاسیک با وعدهی وفاداری به اصل و چهرهای مدرن، دوباره بر صحنه ظاهر شده. سؤال کلیدی اینجاست: آیا Oblivion Remastered توانسته تعادل دشوار میان نوستالژی و نوآوری را حفظ کند؟
نگاهی دوباره به Cyrodiil
Oblivion همیشه در قلب طرفداران جای خاصی داشته؛ نه به خاطر گرافیک خارقالعادهاش (که در آن زمان خیرهکننده بود)، بلکه به خاطر حس ماجراجویی آزاد، فضای امپراتوری در حال فروپاشی، و آن دروازههای جهنمی که ناگهان در وسط جنگل باز میشدند.
در نسخهی بازسازیشده، Cyrodiil با وفاداری کامل بازسازی شده، اما به شکل چشمگیری زیباتر و زندهتر از قبل. بازی از موتور بهروزشدهی Creation Engine ۲ (همان موتور استفادهشده در Starfield) بهره میبرد و همین موضوع باعث شده تا جلوههای بصری نهفقط بهبود پیدا کنند، بلکه بهروزترین استانداردها را هم رعایت کنند.
نورپردازی واقعگرایانه، آب و هوای پویا، بافتهای بسیار باکیفیت، و طراحی دوبارهی چهرهها – بهخصوص چهرهی امپراتور Uriel Septim – باعث میشود که بازی حتی برای کسانی که نسخهی اصلی را بارها تجربه کردهاند، حس تازگی داشته باشد.
موسیقی؛ هنوز هم جادویی است
جرمی سول، آهنگساز افسانهای سری، گرچه برای این نسخه بازسازی کار جدیدی تولید نکرده، اما موسیقیهای نسخهی اصلی با کیفیت استودیویی بازسازی شدهاند. این موسیقیها همچنان یکی از ستونهای تجربهی احساسی بازیاند. از نوای آرامشبخش هنگام راه رفتن در جنگلها تا قطعههای پرتنش در مبارزات با Daedraها، همهچیز شما را در خود غرق میکند.
دوباره وارد دروازههای Oblivion شوید
یکی از مکانیزمهایی که Oblivion را از سایر نسخههای Elder Scrolls متمایز میکرد، دروازههای Oblivion بود. پورتالهایی که به دنیای جهنمی دیگری منتهی میشدند و مأموریتهای چالشبرانگیز و محیطهایی کاملاً متفاوت را در اختیار بازیکن قرار میدادند.
در نسخهی بازسازیشده، این دروازهها دستخوش تغییرات بزرگی شدهاند. محیطهای Oblivion حالا با الهام از طراحیهای مدرن بازیهای Soulslike، حس ترس و دلهره بیشتری منتقل میکنند. صداگذاری محیطی، افکتهای نور قرمز آتشین، و طراحی پیچیدهی مسیرها باعث شده که این بخشها نه فقط یک چالش گیمپلی، بلکه تجربهای بصری و احساسی باشند.
حتی طراحی دشمنان، بهویژه Dremoraها و Clannfearها، بازسازی شدهاند تا هم ترسناکتر بهنظر برسند و هم رفتارهای هوشمندتری از خود نشان دهند.
مبارزات بهتر، اما هنوز کلاسیک
یکی از نقاط ضعف نسخهی اصلی Oblivion، سیستم مبارزات خشک و گاهی بیروح آن بود. در نسخهی Remastered، Zenimax تلاشی کرده تا با حفظ حس کلی سیستم مبارزه، آن را روانتر و واکنشپذیرتر کند. حالا هنگام ضربه زدن، حس سنگینی سلاح بهتر منتقل میشود و دفاع کردن با سپر یا جاخالی دادن از ضربات دشمنان حس بهتری دارد.
با این حال، باید گفت که مبارزات هنوز از استانداردهای مدرن عقبتر هستند. اگر با سبک مبارزهی Skyrim یا بازیهای اکشن سریعتر عادت کرده باشید، ممکن است سیستم سنتی Oblivion کمی کند و قدیمی بهنظر برسد. البته این انتخابی آگاهانه بوده تا هویت بازی حفظ شود.
تغییرات در سیستم سطحبندی و مهارتها
یکی از ویژگیهای منحصربهفرد Oblivion، سیستم سطحبندی پویا بود؛ جایی که جهان بازی همراه با شما پیشرفت میکرد. این ویژگی در نسخهی اصلی باعث میشد دشمنان همیشه همسطح شما باقی بمانند، حتی اگر قویترین زرهها را هم بهدست آورده باشید. این موضوع گاهی باعث میشد حس پیشرفت در بازی گم شود.
در نسخهی بازسازیشده، این سیستم بهصورت هوشمندانهای بازطراحی شده. حالا برخی مناطق همچنان سطح ثابت دارند و برخی دیگر همراه شما رشد میکنند. همین موضوع باعث میشود که هم حس پیشرفت حفظ شود و هم جهان همچنان چالشبرانگیز باقی بماند.
همچنین، رابط کاربری سیستم مهارتها، Spellها و Inventory نیز کاملاً بازطراحی شده تا هم زیباتر باشد و هم دسترسی به اطلاعات مهم آسانتر شود.
زندگی در دنیایی پرجزئیات
Oblivion همیشه بهخاطر مأموریتهای جانبی عمیق و پرجزییات خود مورد تحسین بوده. از ماجرای قتلهای زنجیرهای در خانهی ساحلی Anvil گرفته تا ورود مخفیانه به خانهی یک جادوگر برای نجات یک روح، هر مأموریت یک داستان منحصربهفرد دارد.
نسخهی بازسازیشده نهتنها این مأموریتها را بدون حذف حفظ کرده، بلکه با استفاده از صداگذاریهای تازه و انیمیشنهای جدید، آنها را زندهتر و باورپذیرتر از همیشه کرده. حتی شخصیتهای فرعی که قبلاً دیالوگهای خشک و مشابه داشتند، حالا صداهای متفاوت، واکنشهای احساسی و گاهی شوخیهایی خاص خودشان دارند.
نقشه، Fast Travel و گشتوگذار آزاد
Cyrodiil با طراحی گسترده، مناظر متنوع و اقلیمهای متفاوتش هنوز هم یکی از جذابترین جهانهای باز ساختهشده است. حالا با اضافه شدن نشانهگذاریهای دینامیک روی نقشه، مکانهای مهم، شکارگاهها و حتی مسیرهای پیشنهادی برای تازهواردها، گشتوگذار در این دنیا راحتتر شده.
سیستم Fast Travel همچنان باقی مانده، اما حالا با انیمیشنی جذاب و صداگذاری همراه شده تا حس پرش ناگهانی را کمتر کند. البته هنوز هم گشتن با پای پیاده، گوش دادن به موسیقی، و دیدن طلوع خورشید در کنار آبشارهای نچرلند حس و حال متفاوتی دارد.
بازسازی، نه بازآفرینی
یکی از بهترین تصمیمات تیم توسعه این بود که این پروژه را یک “بازسازی” (Remaster) واقعی تعریف کرد، نه یک بازآفرینی (Remake). آنها با حفظ معماری و ساختار اصلی بازی، فقط لایههای بصری و فنی را بازسازی کردهاند. بههمین دلیل، هم بازیکنان قدیمی میتوانند حس نوستالژی خود را حفظ کنند، و هم بازیکنان جدید با یک تجربهی مدرن و قابلدسترس روبهرو هستند.
مشکلات فنی؟ بسیار کم
در تجربهی ۴۰ ساعتهی ما، بازی تنها دو بار به شکل غیرمنتظره کرش کرد و یک باگ عجیب در مسیر یکی از Companionها رخ داد. اما بهجز این موارد، عملکرد بازی روی سیستمهای مدرن فوقالعاده روان و بدون لگ بود. لودینگها بسیار کوتاه شدهاند و حتی هنگام ورود به دروازههای Oblivion تنها چند ثانیه منتظر میمانید.
جمعبندی: Oblivion بازگشته تا بماند
The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered نهتنها یک بازسازی محترمانه است، بلکه ادای دینی عاشقانه به یکی از بهترین RPGهای تاریخ به شمار میرود. این نسخه نهتنها برای طرفداران قدیمی که میخواهند دوباره به Cyrodiil سفر کنند، بلکه برای نسل جدیدی از بازیکنان که هرگز شانس تجربهی نسخهی اصلی را نداشتند، تجربهای ارزشمند و جذاب است.
The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered نهتنها یک بازسازی محترمانه است، بلکه ادای دینی عاشقانه به یکی از بهترین RPGهای تاریخ به شمار میرود. این نسخه نهتنها برای طرفداران قدیمی که میخواهند دوباره به Cyrodiil سفر کنند، بلکه برای نسل جدیدی از بازیکنان که هرگز شانس تجربهی نسخهی اصلی را نداشتند، تجربهای ارزشمند و جذاب است.

+ گرافیک مدرن و چشمنواز با نورپردازی واقعگرایانه
+ بهبود سیستمهای سطحبندی و مبارزه
+ مأموریتهای جانبی هنوز هم فوقالعادهاند
+ اجرای روان و بهینه روی سختافزارهای جدید
− هوش مصنوعی برخی NPCها هنوز گاهی عجیب عمل میکند
− صدای برخی شخصیتها هنوز تکراری یا قدیمی بهنظر میرسد