بازی‌های نقش آفرینی همواره بخش مهمی از صنعت گیم محسوب می‌شوند. عناوین بسیاری از این سبک آمده‌اند و رفته‌اند. بعضی مانند سری الدر اسکرولز و ویچر ماندگار شدند، و بعضی خیلی زود فراموش. از یاد رفتن بازی‌های مذکور صرفا به دلیل بد بودن آن‌ها نیست. بلکه عدم توانایی در جذب مخاطب کافی دلیل آن است. Kingdoms of Amalur: Reckoning یکی از آن دسته بازی‌هاست. این بازی برای بار اول در سال ۲۰۱۲ توسط ۳۸Studios ساخته شد و پس از حواشی بسیار به اولین و آخرین عنوانی تبدیل شد که این استودیو قبل از اعلام ورشکستگی، منتشر کرد. این عنوان اکثرا با نقد‌های مثبتی روبرو گشت، اما نتوانست با فروشش حتی هزینه مصرف شده در مراحل ساخت را پوشش دهد. جالب است بدانید این استودیو توسط ستاره بیس بال، Curt Schiling تاسیس شده بود که در نهایت باعث شد وی تمام پولی که از لیگ MLB دریافت کرده را از دست بدهد؛ بگذریم. در سال ۲۰۱۸ شرکت THQ Nordic اعلام کرد که امتیاز این بازی را به دست آورده و در سال ۲۰۲۰ نسخه‌ی ریمستر آن را روانه بازار کرد. حال با نقد پیکسل آرتس از Kingdoms of Amalur:Re-reckoning همراه باشید تا ببینیم این بازی در سال ۲۰۲۰ تا چه حد میتواند گیمر امروزی را راضی کند.
تولد دوباره
بازی Kingdoms of Amalur: Re-reckoning یک عنوان اکشن-نقش‌آفرینی فانتزی است. داستان بازی در Faelands روایت می‌شود. “Faeها” موجودات جاودانی هستند که دربازی خیلی به آن‌ها اشاره شده، هرچند جاودانی Fae به این معنا نیست که آن‌ها نمی‌میرند. بلکه بعد از مرگ دوباره در جسم دیگری متولد می‌شوند و دقیقا سرنوشت قبلی خود را تکرار می‌کنند. “Tuatha” گونه‌ای از Fae هستند که تغییر پیدا کرده‌اند و برتمام نژادهای غیرجاودان سرزمین‌های Amalur اعلان جنگ نموده‌اند. در این سرزمین سرنوشت تمام موجودات از پیش تعیین شده است. تمام فعالیت‌هایی که در طول زندگی انجام می‌دهند، در راستای تحقق پیدا کردن این سرنوشت گرد هم می‌آیند. گروهی از نژادهای غیر جاودان و دارای قدرت‌های ماورایی به نام “Fateweavers” توانایی دیدن سرنوشت بقیه موجودات را دارند. اما خود این گروه نیز نمی‌تواند از سرنوشت خود فرار کند. فقط یک نفر این توانایی را دارد: قهرمان اصلی!
شخصیت اصلی در طی یک میان پرده در ابتدای بازی کشته می‌شود. ولی بعد از مدتی میان اجساد بسیاری دوباره به زندگی باز می‌گردد. خیلی زود مشخص می‌شود که یک دانشمند با استفاده از اختراعش که “Well of Souls” نام دارد شخصیت اصلی را به زندگی برگردانده است. قسمت جالب ماجرا اینجاست که حالا در تمام سرزمین‌های Amalur، شخصیت اصلی داستان تنها کسی است که هیچ سرنوشتی برایش تعیین نشده و همچنین میتواند آینده‌ی بقیه موجودات را نیز تغییر دهد.
قوی‌ترین بخش بازی مبارزات آن هستند
مبارزات در Kingdoms of Amalur: Re-reckoning، فوق‌العاده هستند. سریع، روان و همانطور که در بالا گفته شد، قوی‌ترین بخش بازی. در بازی هشت سلاح اصلی وجود دارد که درکنار درخت‌های مهارت همواره در تازه نگه داشتن بخش مبارزات کمک شایانی می‌کنند. شما میتوانید با یک شمشیر یا پتک بزرگ به مبارزه بپردازید یا از دور با یک چوب جادویی به دشمنان خود رعد و برق یا آتش شلیک کنید. بازی دارای دو دسته مهارت‌های متفاوت است. مهارت‌های خود بازیکن و مهارت‌های مخصوص به مبارزات. در بخش اول بازیکن میتواند با خرج کردن “Skill Pointها” قابلیت‌های خود را ارتقا بدهد. مثلا در شاخه Alchemy سرمایه گذاری کند و معجون‌‌های موثر‌تری در طول بازی بسازد، مهارت باز کردن قفل‌ها و صندوق‌های جادویی و یا قابلیت Persuasion را ارتقا دهد و …. قابلیت Persuasion درست مانند Axii در سری ویچر کار می‌کند و بازیکن با ارتقا دادن آن شانس بیش‌تری در متقاعد کردن افراد در راستای اهدافش از طریق دیالوگ‌های بازی دارد.
در بخش دوم می‌رسیم به مهارت‌های مخصوص به مبارزه. این بخش خود به سه قسمت تقسیم می‌شود. قدرت (Might)؛ مهارت‌هایی مثل آسیب ناپذیر شدن برای مدتی کوتاه، موثرتر شدن بلاک کردن ضربات دشمنان با استفاده از سپر، افزایش قدرت ضربات سلاح‌هایی مانند شمشیر و پتک و … در این شاخه جای می‌گیرند. زیرکی (Finesse)؛ کار‌هایی مثل آغشته کردن سلاح‌ها به زهر و پاشیدن نوعی پودر در چشمان دشمنان و غیره در این بخش هستند. اصطلاحا مهارت‌های این بخش به مبارزه به روش‌های ناجوانمردانه تمرکز دارد. جادو (Sorcery)؛ همانطور که گفته شد بازی دست بازیکن را باز می‌گذارد. شما میتوانید با ارتقای بخش جادو به قابلیت‌های متعددی دست یابید. شلیک رعد و برق، آتش و احضار اسکلتی که در مبارزه شما را یاری می‌کند، بخشی از این مهارت‌ها هستند. افکت‌های تصویری در بخش مبارزات با وجود قدیمی بودن همواره چشم نواز و رضایت‌بخش هستند.
در Kingdoms of Amalur: Re-reckoning، بخشی به اسم “سرنوشت” (Destiny) وجود دارد. این بخش درواقع همان کلاس شخصیت شماست که براساس تعداد اسکیل پوینت‌های خرج شده در هر کدام از سه شاخه‌ای که بالاتر به آن‌ها پرداختم، کلاس‌های موجود در بازی را دریافت می‌کنید. با فعال کردن هر کلاس امتیاز ویژه‌ای می‌گیرید که در مبارزات به شما کمک خواهند کرد. جالب است که بازی تقریبا فکر تمام مدل‌های سرمایه گذاری در درخت‌های مهارت را کرده و برای هرکدام یک دستینی مجزا وجود دارد.
در بازی قابلیتی به نام Reckoning Mode وجود دارد؛ رکانینگ مود حالتی است که در آن شخصیت اصلی دستان خود را به زمین می‌کوبد و وارد فضایی Void گونه می‌شود. در این حالت سرعت دشمنان به شدت کاهش یافته و قدرت ضربات بازیکن بسیار بالا می‌رود. تعریفی که بازی از این مود می‌کند این است که بازیکن مشغول تغییر سرنوشت دشمنانی است که مشغول جنگ با او هستند. قبلا اشاره کردم که سرنوشت تمام افراد در Faelands از قبل نوشته شده مگر کسی که با فرد “بی‌سرنوشت” (Fateless One) تعامل داشته باشد و از این طریق به سرنوشت متفاوتی برسد. جالب است به مبارزات بازی اینگونه نگاه کنیم که با کشتن هر دشمن، درواقع سرنوشت از پیش نوشته شده وی را نقض کردیم و با مرگ پرونده‌اش را خاتمه دادیم.
گرافیک هنری بازی زیباست
در سراسر Faelands مناظر مختلفی وجود دارد که به لطف گرافیک هنری و مناطق رنگارنگ بازی چشم نواز هستند. همچنین نورپردازی این عنوان بسیار خوب کار شده است. درمجموع، Kingdoms of Amalur: Re-reckoning از ثبات فنی خوبی بهره میبرد. فریم ریت بازی بسیار پایدار و روان می‌باشد و باگ‌های بازی در تجربه‌ی بنده، صرفا به چند گلیچ تصویر و نامرئی شدن دشمنان برای چند ثانیه محدود می‌شدند. بازی در انیمیشن‌های بخش مخفی کاری و به طور کل مبارزات با وجود قدیمی بودن بعضی مکانیک‌ها، رضایت بخش است.
مراحل اصلی و فرعی بازی بعد از مدتی به شدت تکراری می‌شوند. اکثر ماموریت‌ها به کشتن فلان شخص در فلان نقطه، دزدیدن فلان آیتم از فلان جا و این دست موارد خلاصه می‌گردند. البته که در تمام بازی‌های نقش آفرینی گاها ماموریت‌هایی وجود دارند که از نظر طراحی مرحله کیفیت مطلوب را ندارند. اما در Kingdoms of Amalur صرفا می‌توان گفت گاها ماموریت‌هایی وجود دارند که کیفیت مطلوب را “دارند”. هر ازچندگاهی بازی یک باس فایت سر راه شما قرار می‌دهد که کل هیجان بازی از منظر طراحی مرحله به همان خلاصه می‌شود.
تفاوت ریمستر با نسخه‌ی اصلی ناچیز است
نسخه‌ی ریمستر دارای تسکچر‌های بهینه شده برای رزولوشون ۴K و فریم ریت تقویت شده می‌باشد. از منظر تاثیر مستقیم بر گیم‌پلی می‌توان به دو مورد اشاره کرد. سازندگان در نسخه‌ی اصلی دشمنان مناطق مختلف بازی را در یک Level خاص قفل کرده بودند. به این معنی که شما باید حتما به سطح خاصی برسید تا از پس دشمنان در نقطه‌ی x بربیایید. اما در نسخه‌ی ریمستر این مورد حذف شده و سطح دشمنان براساس سطح بازیکن محاسبه می‌شود. تغییر دیگر تاثیر مستقیم بر لوت از صندوقچه‌های بازی دارد. در نسخه‌ی اصلی آیتم‌های موجود در صندوق‌ها در یک سطح خاص قفل بودند. یعنی اگر شما با سطح ۱۵ یک صندوق که در نقاط اولیه‌ی بازی بود را باز می‌کردید، ممکن بود سلاح یا لباسی پیدا کنید که به درد سطح ۵ می‌خورد. اما اکنون بازی براساس سطح بازیکن لوت موجود در صندوق را تغییر می‌دهد. گذشته از این تغییرات جزئی، ریمستر بازی صرفا یک پورت کم زحمت برای کنسول‌های نسل هشتم است. اگر در طی هشت سال گذشته در هر بازه‌ای Kingdoms of Amalur: Reckoning را تجربه کردید میتوانید، نسخه‌ی ریمستر را فراموش کنید، زیرا چیزی را از دست نمی‌دهید!
نتیجه‌گیری
Kingdoms of Amalur: Re-reckoning یک عنوان نقش-آفرینی فانتزی خوب است که آن‌طور که لیاقتش را دارد تحویل گرفته نشد. مبارزات بازی بسیار متنوع و سریع می‌باشند، گرافیک هنری و ثبات فنی بازی در سطح خوبی قرار دارد، طراحی مراحل ماموریت‌ها بعد از مدتی تکراری می‌شوند و شخصیت‌های بازی خشک و بی‌روح هستند. ریمستر بازی صرفا یک پورت ساده برای کنسول‌های نسل حاضر است و تفاوتش با نسخه‌ی اصلی بسیار جزئی می‌باشد.
Kingdoms of Amalur: Re-reckoning یک عنوان نقش-آفرینی فانتزی خوب است که آن‌طور که لیاقتش را دارد تحویل گرفته نشد. مبارزات بازی بسیار متنوع و سریع می‌باشند، گرافیک هنری و ثبات فنی بازی در سطح خوبی قرار دارد، طراحی مراحل ماموریت‌ها بعد از مدتی تکراری می‌شوند و شخصیت‌های بازی خشک و بی‌روح هستند. ریمستر بازی صرفا یک پورت ساده برای کنسول‌های نسل حاضر است و تفاوتش با نسخه‌ی اصلی بسیار جزئی می‌باشد.
+ گرافیک هنری و نورپردازی
+ آزادی عمل بازیکن در انتخاب سبک بازی
- شخصیت‌های خشک و بی‌روح
- نسخه ریمستر شده صرفا یک پورت ساده و کم زحمت برای کنسول‌های نسل حاضر است
