بازی Cogen یک اکشن سکوبازی دوبعدی است که مخاطب قدیمی‌تر را به یاد خاطرات مجموعه‌هایی مثل Mega Man و Contra می‌اندازد. به صورت مشخص تأثیر سری مگامن بر این بازی بسیار مشهود است ولی بازی Cogen آن کیفیت را نداشته و محصول مستقلی است که محدودیت‌های خودش را دارد.
برخلاف مگامن اینجا شما از سلاح سرد استفاده می‌کنید. البته سلاح شما متأسفانه چندان تنوعی در اجرای چندضرب‌ها ندارد و به طور کلی برای مبارزات اختیارات چندانی پیش روی شما گذاشته نمی‌شود. اما خوشبختانه خود چینش دشمنان و اجرای مبارزات چالشی و بسیار هیجان‌انگیز است. به طور کلی مبارزات این بازی بسیار سریع است. شما باید به وسیله پرش و جهش و برگرداندن زمان به دل دشمن بزنید.
برگرداندن زمان سازوکار اصلی گیم پلی است که هم در مبارزات و هم در سکو بازی و عبور از موانع نقش کلیدی ایفا می‌کند. در واقع شکست خوردن‌های متعدد و بازگرداندن زمان شعار اصلی این بازی است. شما می‌توانید در نهایت سه ثانیه زمان را به گذشته برگردانید که به سه بخش یک ثانیه‌ای تقسیم شده. یعنی اگر حتی کمتر از یک ثانیه از زمان را به عقب بازگردانید بازی یک سوم از نوار نمایش دهنده میزان زمان باقی مانده را کم می‌کند. مکانیک بازگشت به زمان در این بازی بسیار کاربردی است و کنترل آسانی هم دارد. زیرا وقتی ضربه می‌خورید، زمان می‌ایستد و با خیال راحت می‌توانید برای اصلاح اشتباهتان و اجرای فنونی دیگر برنامه ریزی کنید.
برعکس کردن زمان در سکو بازی‌ها ضروری‌تر از مبارزات است. شما می‌توانید مبارزات را حداقل به صورت تئوری بدون استفاده از بازگشت زمان پشت سر بگذارید اما سکوها و موانع بازی خیلی‌شان اصلاً بر اساس کنترل زمان ساخته شده‌اند. مثلاً برخی سکوها فقط با بازگشت به گذشته در دسترس قرار می‌گیرند و بعد از مدتی هم به حالت اولیه بازی می‌گردند.
بازی Cogen به طور کلی تا انتها چالش برانگیز باقی می‌ماند. اول به این خاطر که در محیط مراحل، دشمنان و موانع آسیب‌زای بسیار زیادی معمولاً در هر صحنه از بازی جای خوش کرده‌اند که شاید فائق آمدن بر آنان در ابتدای بازی کمی زیادی سخت به نظر برسد. اما وقتی با کنترل‌های روان بازی آشنا شده و بر زمان مسلط گشتید عبور از خیلی موانع بازی تبدیل به ملکه ذهنتان خواهد شد. بازی هم طولانی نیست و قبل از این‌که از آن خسته شوید تمام می‌شود.
گل سرسبد مبارزات هم غول آخر مراحل هستند که به رسم بازی‌های اکشن کلاسیک، چند وجهی و با رفتارها و حملات مختلف هستند. شخصاً همیشه منتظر بودم که به انتهای مراحل و غول‌ها برسم چراکه واقعاً نوستالژی دارند. البته سایر دشمنان ماشینی بازی تنوع چندانی ندارند که این لزوماً بد هم نیست؛ زیرا با همین تنوع فعلی هم سازنده‌ها آنان را طوری در اطرافتان چیده‌اند که بازی حسابی سخت شده است.
بازی از منظر گرافیکی در حد یک بازی دوبعدی با گرافیک پیکسلی، خوب است ولی از این فراتر نمی‌رود. گرافیک بازی بیشتر شبیه طراحی‌هایی است که با نرم‌افزار فلش انجام می‌شد. پویانمایی‌ها نیز کیفیتی در همان سبک دارند اما اینجا هم تنوع به خصوص در طراحی محیط‌های صنعتی مراحل بازی بسیار پایین است. همچنین سبک گرافیکی حداقل در طراحی کاراکترها کاملاً انیمه‌ای کار شده. این دیگر بستگی به خودتان دارد که چنین سبکی را می‌پسندید یا نه.
متأسفانه بازی در صداگذاری هم کاملاً ژاپنی است و اتفاقاً در طول بازی دیالوگ‌های زیادی را شاهد خواهید بود و سازنده‌ها زحمت دوبله کردن اثر خود را نکشیده‌اند. با این‌که دیالوگ‌ها به خصوص صحبت‌های عجیب‌وغریب شخصیت اصلی بازی با شمشیر سخنگویش خنده‌دار است اما به طور کلی بازی داستان مهمی ندارد و شنیدن حرف‌های ژاپنی و خواندن زیرنویس انگلیسی شاید برای برخی ناخوشایند باشد. ایراد دیگر گپ و گفت‌های پر تعداد بازی این است که جلو سرعت و سیالی روند بازی را می گیرند.
در مجموع بازی Cogen اگر مکانیسم برعکس کردن زمان بازگرداندن زمان را نداشت به مقدار زیادی عادی و تقلیدی به حساب می‌آمد. البته این عنصر هم بی‌ایراد نیست و بعضی مواقع با باگ‌هایی مثل در هم رفتن اشیا با شخصیت اصلی همراه است. اما به طور کلی این بخش از روند بازی واقعاً موجب شده کشته شدن با یک ضربه در این بازی آزار دهنده نباشد و گیم‌پلی بازی خلاقانه به نظر برسد. بازی Cogen برای علاقه‌مندان به اکشن‌های دوبعدی قدیمی قابل توصیه است به شرط این‌که با اتمسفر سنگین انیمه‌ای آن مشکلی نداشته باشید.
بازی Cogen برای علاقه‌مندان به اکشن‌های دوبعدی قدیمی قابل توصیه است به شرط این‌که با اتمسفر سنگین انیمه‌ای آن مشکلی نداشته باشید.
غول آخرهای هیجان انگیز
اکشن و سکوبازی سیال
عدم صداگذاری انگلیسی
داستان بی اهمیت
