در دنیای بازیهای سبک «شوتاِمآپ» (Shoot ’em up) یا همان Shmup، قانون نانوشتهای وجود دارد: «گلولهها دشمن تو هستند؛ از آنها فرار کن.» اما بازی Schildmaid MX، ساختهی استودیوی HitPops، آمده است تا این قانون چندین دههای را به چالش بکشد. در این بازی، گلولهها نه تنها دشمن نیستند، بلکه منبع تغذیه و کلید پیروزی شما محسوب میشوند.
Schildmaid MX یک اثر «بولت هل» (Bullet Hell) با ظاهر نئونی و رترو است که به جای تمرکز صِرف روی جاخالی دادن، شما را به آغوش خطر دعوت میکند.
گیمپلی: دفاع، بهترین حمله است
هستهی اصلی و وجه تمایز Schildmaid MX در سیستم «سپر» (Shield) آن نهفته است. برخلاف اکثر بازیهای این سبک که در آنها برخورد یک گلوله به معنای مرگ است، در اینجا فضاپیمای شما به سپری مجهز شده که میتواند گلولههای دشمن را جذب کند.
این مکانیک، لایهای استراتژیک و بسیار لذتبخش به بازی اضافه کرده است. با جذب گلولهها، نوار انرژی شما پر میشود و وقتی به اوج برسد، میتوانید حملات ویرانگری را آغاز کنید. این سیستم «ریسک و پاداش» (Risk-Reward) باعث میشود بازیکن مدام بین حالت تدافعی و تهاجمی تغییر موضع دهد. شما عمداً به سمت پرتراکمترین بخش باران گلولهها میروید تا انرژی جذب کنید و سپس آن را بر سر دشمنان آوار کنید. این چرخه، آدرنالین بازی را همیشه در سطح بالایی نگه میدارد.
بازی سه فضاپیمای مختلف (یا استایل بازی) را در اختیار شما میگذارد که هر کدام مکانیکهای سپر متفاوتی دارند و تجربهی بازی را کاملاً تغییر میدهند. این تنوع باعث میشود که تکرار مراحل برای ثبت رکوردهای بهتر، خستهکننده نشود.
جلوههای بصری و صوتی: نئون و نوستالژی
از نظر بصری، Schildmaid MX یک نامهی عاشقانه به دوران بازیهای آرکید دههی ۹۰ است، اما با تزریق رنگهای نئونی مدرن. پیکسلآرت بازی بسیار تمیز و با جزئیات است و انفجارها حس سنگینی و قدرت را به خوبی منتقل میکنند. با وجود شلوغی بیش از حد صفحه، بازی به شکلی طراحی شده که بازیکن به ندرت دید خود را از دست میدهد (مگر در لحظات بسیار بحرانی).
موسیقی متن بازی همگام با ریتم تند گیمپلی حرکت میکند. قطعات سینثویو (Synthwave) و الکترونیک پرانرژی، اتمسفری ایجاد میکنند که شما را در حالت «خلسهی گیمری» فرو میبرد؛ جایی که فقط شما هستید، سپر فضاپیما و هزاران گلولهای که باید بلعیده شوند.
چالش و دسترسیپذیری
یکی از نقاط قوت بازی، سطحبندی دشواری آن است. Schildmaid MX بازی سختی است، اما ناعادلانه نیست. وجود مودهای مختلف از “Easy” برای تازهواردها تا “Extreme” برای کهنهسربازهای این سبک، باعث شده تا همه بتوانند از آن لذت ببرند. با این حال، یادگیری زمانبندی دقیق سپر و مدیریت انرژی، منحنی یادگیری (Learning Curve) خاصی دارد که شاید در چند ساعت اول کمی برای برخی بازیکنان آزاردهنده باشد.
مشکلات
با وجود تمام نکات مثبت، Schildmaid MX در برخی زمینهها محدود عمل میکند. تنوع محیطی و طراحی مراحل پس از مدتی کمی تکراری به نظر میرسد. با اینکه سیستم سپر نوآورانه است، اما ساختار کلی مراحل از الگوی کلاسیک این سبک فراتر نمیرود. همچنین، بخش روایی بازی تقریباً وجود ندارد؛ موضوعی که شاید برای یک Shmup چندان مهم نباشد، اما در بازار شلوغ امروزی، یک داستان یا پیشزمینهی جذابتر میتوانست به ماندگاری اثر کمک کند.
علاوه بر این، رابط کاربری (UI) در برخی منوها کمی ابتدایی به نظر میرسد و میتوانست پولیش بیشتری داشته باشد تا با گرافیک درخشان داخل بازی همخوانی بهتری پیدا کند.
جمعبندی
Schildmaid MX یک تجربهی هیجانانگیز، سریع و نوآورانه در سبک شوتاِمآپ است. این بازی با معرفی مکانیک جذب گلوله به جای فرار از آنها، خونی تازه در رگهای این ژانر کلاسیک میدمد. اگر از طرفداران بازیهای آرکید هستید و به دنبال اثری میگردید که مهارت و تمرکز شما را به چالش بکشد و در عین حال حس قدرت بینظیری به شما بدهد، این بازی قطعاً ارزش وقت شما را دارد.
Schildmaid MX یک تجربهی هیجانانگیز، سریع و نوآورانه در سبک شوتاِمآپ است. این بازی با معرفی مکانیک جذب گلوله به جای فرار از آنها، خونی تازه در رگهای این ژانر کلاسیک میدمد. اگر از طرفداران بازیهای آرکید هستید و به دنبال اثری میگردید که مهارت و تمرکز شما را به چالش بکشد و در عین حال حس قدرت بینظیری به شما بدهد، این بازی قطعاً ارزش وقت شما را دارد.
+ گرافیک نئونی و پیکسلآرت بسیار زیبا و چشمنواز.
+ موسیقی متن پرانرژی که با ریتم بازی کاملاً هماهنگ است.
+ تنوع خوب در فضاپیماها که باعث افزایش ارزش تکرار میشود.
- فقدان روایت یا داستانی درگیرکننده.
- رابط کاربری منوها میتوانست بهتر طراحی شود.
